LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

4 jun, 2011

My Funny Valentine

Waaruit onvermijdelijk de dingen zich
ontvouwen: de plooien van het tafelkleed,
de stoel aandachtig achteruitgeschoven waarop
een jurk zich drapeert, haar glazen muiltjes
die de uren vangen. Onder haar handpalmen
stolt water tot bestek. Lakeien fladderen af
en aan terwijl de keuze ons geboden is

uit spijzen: kogelvis,
sint-jacobsvruchten in parfait d’amour,
artisjokharten op een huwelijksbed met krieltjes
en merengue toe,
een armagnac met vreemd boeket.

En weer in de beslotenheid: haar Griekse silhouet,
haar daden onveranderlijk, het spel dat zij
met zorg in scène zet. Om middernacht
legt zij de werkelijkheid af, bouwt uit ademtochten
koetsen en kastelen.

Hoe haar vingertoppen ook bezweren en zij de tijd
ontvluchten wil, er zijn de regels die we moeten
respecteren. Het lamplicht dimt, niets kan haar
nog behoeden. Verhalen over vlees vertel ik
haar en over aardbeien die om een mes heen bloeden.

Deus Creator
(bij een glasraam van Wyspianski in Kraków)

In het glas kermt het vuur nog na en
van schepping dreunen de ogieven.

Niet zozeer een zweven
over de wateren is het, maar een kramp,
een guts, een cascade
van leven.
In geweld komt tot stand.

Toch al: draagt hij vuur en water, stuwt
de ene hand myriaden existentie en
deinst de andere in afschuw.

Alles is voorspelling: hier de bokken,
daar de schapen, het splinteren van wat
nu nog in lood zit gevangen: de toorn van
de schepper, gewikt en gewogen,

het teken aan de wand:
na genesis de catastrofe.

Straks komt de slotenmaker

Ik vraag me nu al weken af: had ik niet moeten
poetsen, stofzuigen, de afwas doen? De boel
uit voorzorg aan de kant zetten? Voor wie?

Liggend op mijn rug lijken de dingen zich
pas echt aan orde te onttrekken. De post
achter de deur eist steeds meer ruimte op,
schuift alsmaar dichter in de richting
van mijn bril, waarin een glas ontbreekt.

Het enige dat nog beweegt. De staande klok
viel gisteren stil. Wat in mij is gezonken
geeft zich stilaan vrij. Enkele straten verder
wordt een huurcontract ontbonden.

En dan komt hij
als houtworm in het sleutelgat.

     Andere berichten

Een wereld vol sonnetten (2)

Een wereld vol sonnetten (2)

door Simon Mulder   Simon Mulder is voordrachtskunstenaar, essayist, dichter met een grote interesse in het vormvaste gedicht,...

André Meulman

    foto © Herman van Haasteren André Meulman (Amsterdam, 1950) is voormalig tekstschrijver/copywriter en heeft sinds een paar...