Wasmachine
De wasmachine
draaide over
uren over
cycli en seizoenen
Om met wat poeder
met wat poeder
telkens weer opnieuw
gemaakte vlekken
weg te boenen
Maar wasmachine wasmachine
zul jij het nooit
van je leven leren?
De echte vuiligheid zit in
de mens zit in de mens
niet in zijn kleren
Van mij en niet van jou
Ik denk niet aan jou
Ik plak de foto’s in
Waar je niet op staat
Van mijn reis
Waar jij niet bij was
Ik orden mijn leven
Wat van mij is
En niet van jou
Daarom denk ik niet aan je
En zie, het lukt best
Pas
Ik hield mijzelf doorgaans een spiegel voor
‘t Was om te kijken naar de achterzijde
Pas viel de spiegel op de grond uiteen
Aan diggelen uiteen – wij braken beiden
Verzoek aan een vijand
Liefde, daal neer op mijn stoepen met je leger
Omsingel deze drempels met kordons van rozen
Het slagveld veroverend met zachtheid
Versla mij: ik ben de vijand
Met een omhelzing
Laat geen kans en geen kans om te ontsnappen
De absolute oorlog
Is het simpele onvermogen
Om liefgehad te worden
I. Ga dan, zeg ik maar
Wij begrijpen elkaar niet, de dood en ik
Kom dan, zegt hij maar
ik wil niet komen
Ga dan, zeg ik maar
hij wil niet gaan
Maar kijken wij ‘s nachts naar buiten dan zien wij hetzelfde
Dezelfde lichten, dezelfde nacht, dezelfde maan
Dezelfde halvemaan wel
Dezelfde halvemaan niet
Dezelfde fabrieken
Dezelfde bedrijven
Dezelfde bomen
Ga dan, zeg ik
maar je wilt niet gaan
Kom dan, zeg je
maar ik wil niet komen
Medusa
Oprecht kijk ik je aan
En toch met twee gezichten
Ik vraag niet verder
Dan je naam
Zal je in stilte
Gadeslaan en jij
Kijkt terug
En ziet me
Niet wie ik ben
