LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

23 mrt, 2016

lichaam

ik wil jouw lichaam leeghalen en
vullen met alles wat ik maar wil

je navel
lijkt op een handig beginstukje
om een mandarijn te schillen
dat je er alleen maar je duim onder hoeft te zetten
en de schil bijna al in zijn geheel met je mee beweegt

maar nee, dat is fantasie
ik leg je op de grond
armen en benen gespreid
dan begin ik met een mes
van boven naar beneden
dan je armen
dan je benen
eigenlijk precies zoals een kind een poppetje tekent

dan haal ik alles wat ik ooit lief heb gehad uit je
niet dat ik een bepaalde connectie voelde met
bijvoorbeeld je lever maar het hield jou in leven

als ik het laatste beetje snot
uit je neus heb geschraapt
raap ik je op en kus ik de plek
waar jouw lippen ooit zaten

ik vraag me af of mensen het raar vinden
of mensen het raar vinden
dat ik je hart er ook uit heb gehaald
alsof je ziel daar voor altijd in blijft zitten

nee

ik zal je lichaam vullen met
tunneltjes en gangetjes
dat als ik even verdwalen wil
ik alleen maar in je hoef te stappen

ik zal je boeken in je bewaren
of nee, enkel de bladzijden
die jij honderd keer gelezen hebt

ik zal je lichaam vullen met alle
spullen waar jij naar gekeken hebt
aan gedacht of op gewacht hebt
die jij aangeraakt, geproefd,
gespoeld, gespuugd, gehoord,
geroken, gesnoven

ik wil jouw lichaam leeghalen en
vullen met alles wat ik maar wil en
hopen dat er niemand is
die me ooit zal geloven

let op
hier volgt een waarschuwing
dit gedicht kan geweld en grof taalgebruik bevatten

laten we het dit keer vooral niet hebben
over tijdloze dingen
zoals oorlogen die voorbij vliegen
als vleugels die olie dragen

maar laten we het even hebben over mij
zodra ik geboren werd, begon ik
met doodgaan

mijn ingewanden schimmelden als kaas
en mijn huid trok alles glad want het gaat
om de buitenkant

ik ga om de buitenkant

dus smeer ik graag mijn ogen zwart
lippen rood en longen grijs, want
organen gaan niet over leven geven
maar over leven rekken en uittrekken

ik ben werkelijk de meest verrotte mens die je ooit
niet bent tegengekomen
kom mij maar liever niet tegen

let op
hier volgt een waarschuwing

ik ben niet geschikt voor alle leeftijden
en zeer verantwoordelijk voor alle mogelijke gevolgen

naam

vannacht heb je
mijn naam gestolen
naast me, in bed

je hebt er kaartjes
en een zwarte stift 
voor in de plek gelegd

mijn adem heb je laten liggen
mijn gezicht niet aangeraakt
maar mijn handen heb je
zo zacht laten bloeden dat
ik er niet van wakker worden zou

je hebt mijn naam gestolen
’t was mijn waardevolste bezit
nu lig ik naakt op de vloer
namen op mijn muur te schrijven

     Andere berichten

Kinderpoëzie (VIII)

Kinderpoëzie (VIII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Haliastur

Haliastur (1964) is een recent pseudoniem. Leeft in Gent. Schrijft poëzie. Publiceerde onlangs op De Schaal van Digther, zeer binnenkort...

Kinderpoëzie (VII)

Kinderpoëzie (VII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...