Ik probeer in mijn droom
mijn droom te verklaren
terwijl ik door het naaldbos loop
waarin ik zojuist ontwaak
mijn familie is veranderd in een roedel
dieren en ik ben een psychotherapeut of
boswachter en nog een keer word ik
wakker op een feestje waar iemand me vertelt
dat er laatst een acteur overleed tijdens een sterfscène
het personage leeft nog schijnt
als ik niet kan slapen kijk ik op YouTube naar filmpjes van
gebouwen die worden opgeblazen
eerst een stofwolk, dan zakt het gebouw in de grond
in mijn hoofd speel ik ze achterstevoren af
zodat ze weer opstaan
Tegenover mij
zit een jongen met een maquette
op schoot, het gebouw
gekanteld rust op zijn benen. Door het raam
zie ik hoe het landschap langs ons schuift terwijl
de trein stilstaat.
Kan het dat wij gezien datum en tijd
schuin door het heelal zweven en dat alles
zo langzaam mee schuift dat ik
het niet zie. Ik kijk door een raam
van het gebouw op zijn schoot
zie een kamer en een deur horizontaal. Soms
weet ik niet waar ik ben. Zou het kunnen
dat ik van binnen kantel als ik het gebouw
in gedachten rechtzet?
oversteek
je staat op de rand van de stoep
alsof je op de rand van een klif staat
niet wetende of overgave
een beweging naar voren of achteren is
je hebt een koffer in je hand, maar eigenlijk
houd je je daaraan vast
terwijl je wiebelt op je benen
niet als twijfel maar een teken
van de ander die in je aanwezig is
iemand die in spiegelbeeld in je lichaam beweegt
iemand die een reserveleven maakt
voor als het eerste mislukt
ik dwaal in mijn huis van kamer naar kamer
want ik hoorde iemand zeggen
bewegen is een vorm van denken
ik probeer het te vergeten als ik zit
waar ik niet aan denk bestaat niet
weg hek bushalte grasveld bomen
horizon
zodra ik buiten stilhoud benoem ik
wat ik zie
het is onmogelijk
de wolken
rustig voorbij te laten glijden en
tegelijkertijd al het andere
op zijn plek te houden
