LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

3 aug, 2017
Joop Scholten: Nu ik ouder word en steeds meer leef met flarden van herinneringen, probeer ik des te hardnekkiger woorden te vinden die de dingen in hun verband houden, al is het maar voor vijf minuten, of voor zolang een gedicht duurt. Daarna komt er altijd weer een volgend gedicht.
 

Geef mij

Geef mij een boek

nog liever geef mij een gedicht  
dat in geen enkel boek staat opgeschreven

geef mij een woord, één woord, dat ik niet kende

een taal die ik nog niet versta geef mij de onnadenkendheid
waarmee een schilder schildert of een muzikant
muziek maakt op zijn saxofoon

of een trombone, ja, geef mij de diepe klank van de trombone

geef mij een nacht die alle nachten overbodig maakt
en ik zal met gesloten ogen

liggen en luisteren.

Theeceremonie

De gerechtigheid draagt een blinddoek,
zeggen ze. Maar ik zeg:

Blinde gerechtigheid bestaat niet. Blind noodlot,
dat bestaat, en blinde woede om
datzelfde noodlot.

Blinde verandering bestaat. Een spontane
mutatie, een toevallige mislukking
van wat er al eeuwenlang was.

Soms werkt het. Er ontstaat een nieuwe
levensvorm die stiekem verder
knutselt aan zichzelf.

Maar of dat ooit zal leiden tot volmaaktheid?

Voor wie de ultieme volmaaktheid zoekt
is er de theeceremonie.
Deze bestaat bij
de gratie
van de herhaling,
de blinde herhaling van
eeuwig dezelfde theeceremonie.

     Andere berichten

Haliastur

Haliastur (1964) is een recent pseudoniem. Leeft in Gent. Schrijft poëzie. Publiceerde onlangs op De Schaal van Digther, zeer binnenkort...

Kinderpoëzie (VII)

Kinderpoëzie (VII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Kinderpoëzie (VI)

Kinderpoëzie (VI)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...