foto: Beno Munneke
Christiaan Abbing (1984) is stadsdichter van Veenendaal. Hij is getrouwd en vader van twee dochters. Naast deze erebanen is hij teamleider/groepsleerkracht in het primair onderwijs.
Vinexvlucht
Langs eindeloze troosteloze rijen
Met steeds de zelfde ramen, zelfde deur
Waar hoogstens droogboeketten nog gedijen
Trekt als een kwade engel dode sleur
Hier wonen volle vrouwen zonder kleur
En moegewerkte middelbare mannen
Verwelkomd door de zelfde grauwe geur
Die rijst uit steeds de zelfde pruttelpannen
Het enig lichtpunt zijn vakantieplannen
Voor even weggaan uit dit tranendal
Maar voor de voortent nog is uitgespannen
Is daar de eerste campingbuurman al
‘Ha buurtjes, wat gezellig, welkom hoor!
Nou zég, ze gaan er als een haas vandoor…’
Mantelzorg – Groeirijm
Ik wandel kalmpjes langs de waterkant
Met mijn bejaarde, zeer demente oom
We stoppen bij een theehuis met een vlonder
Voor appeltaart met versgeslagen room
Hij kliedert kwijlend heel zijn rolstoel onder
Likt dan de resten smakkend van het chroom
Ik ben eraan gewend: niets aan de hand
Hoe heerlijk, zo te leven zonder schroom
