LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Geert Briers

22 mei, 2018

Geert Briers (1964) werkt en organiseert in het boekenvak. Voor zijn professionele dagtaak betekent dit de organisatie van congressen en evenementen voor Boek.be , waarbij de Boekenbeurs het meest in het oog springt.
Sinds 2012 schrijft en publiceert hij gedichten & performt op literaire podia of in literaire salons, privé bij mensen thuis. Zijn gedichten klinken solo of op de klanken van de jazzsnaren van Contrabasman Jasper De Roeck. Vanaf 2018 krijgt het gezelschap van Percussionista Anke Verslype.
In 2015 realiseerden we op eigen kracht het wonderlijke Rotspaleis, de mooist mogelijke poëzievoorstelling in de groots mogelijke indoor publieksruimte in België: het Sportpaleis met een topcast van dichters en muzikanten.

foto: Annelies Zwysen

 


wij waren de tederheid die we zijn

wij zijn zo ontwapenend
overstuur door onze naaktheid
de anderen

wij kussen
de kleuren weg

wij in zwart wit
geen nuance
de huid wit het bloed zwart
noir désir

wij bijten en drinken elkaar
schuren onze lijven
leggen onze vingertoppen op de meest fruitige plaatsen
vuren onze vurige tongen aan

kussen
de kleuren weg

ga voor me staan
zo naakt mogelijk
met slechts een hoopje verlegen kleren aan
bind acht hengsten om mijn lijf
stuur ze de vier windrichtingen uit
zet een stap naar voor
raak me

kus
de kleuren weg

verberg je
ik tel tot tien
zelfs in een woud van weelderige lichamen
herken ik je blindelings
je huid van glimlach
je mondhoeken van verlegenheid
je ogen van vuurtoren
ik lees je diepste
raak je

kus
de kleuren weg

een luchtig sjaaltje om je glazen hals
je gelaat in françoistruffautzachtgrijze tinten
in de verte kraakt een chanson
avec le temps
avec le temps va

we zijn er bijna

nu smijt je de sleutel uit het raam
veertig verdiepingen omlaag
we worden nooit meer gevonden
we worden vergetelheid

of toch
in die laatste uren van leven
van overleven
wat kussen wij nog

de honger
doet de honger naar elkaar
verstillen

verstrengelde vingers gevoelloos
gloeiende ogen verwaterd

wij zijn enkel nog eigen lichaam
niet meer het andere
nooit meer het andere

wij zijn zo uitgedoofd
veel te vroeg
krijgen wij kleur

wij bewegen niet meer
komen niet meer op woorden
op elkaar

de zwaartekracht houdt ons aan de grond

opgehoopt tegen elkaar op
zo liggen wij daar
uitgedrukt

twee verkleurde lichamen
afgewaaide bladeren
bij herfst in een verkleurd bos

zo vinden ze ons
uiteindelijk
elke dag
opnieuw

wij waren de tederheid
die we zijn

 

nog eenmaal

kleed je nog eenmaal uit
met de traagheid van een verre reis
met de elegantie van een rijk verleden

leg je nog eenmaal op mij
met de warmte van een glimlach
met de zachtheid van vergeving

draai me nog eenmaal om
met de achteloosheid van een wegwerpgebaar
met de onafwendbaarheid van sirenenzang

hang nog eenmaal ondersteboven aan een boom
je benen winkelhaak om een tak
je kleed omlaag over je gelaat en lager
zo toon je groter en meer mysterieus
in je gulle achteloze naaktheid
in wat zal tintelen in mijn herinneringen

dans nog eenmaal voor mij
met je armen gespreid
in je jas van vrouwenhuid
op de tippen van je blote tenen
op de tonen van het licht
in je ogen

en dan

dan zal ik

nog eenmaal

 

uit de recente derde bundel, Voor wie de liefde
Uitgeverij Vrijdag in co-editie met Uitgeverij Blloan (Ballon Media)

     Andere berichten

Michiel J. Ris

Michiel J. Ris (1998) is dichter en boekhandelaar. In januari 2024 verscheen zijn debuutbundel Broersgedicht bij Uitgeverij HetMoet....

Inge Boulonois

Inge Boulonois

Inge Boulonois (Alkmaar, 1945) schrijft light verse en serieuze gedichten; van origine is ze schilder. Volgend jaar hoopt ze ter...

Romain John van de Maele

Romain John van de Maele, Aalst (1948), dichter, recensent, literair vertaler, lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde in...