Uit de ruim 40 inzendingen rond het thema van de Poëzieweek 2019, Vrijheid, hebben we 8 gedichten geselecteerd. Daarvan hebben we afgelopen zaterdag 4 gedichten gepubliceerd, vandaag de andere 4.
Tussen hemel en aarde
soms maak ik wonderlijke reizen
al zijn die reizen nooit erg ver
neem deze benauwende stad vol
wereldburgers tollend om hun eigen as
verschrikte kraaien troepen bijeen
in te nauwe straten en op volle pleinen
‘overal vreemd overal thuis’ tracht ik
voorbij te trekken, een naamloze passant
die weet hoe zomers bloeien, een vroeg verdord
blad op meters afstand ziet maar hier te kort schiet
dwalend tussen straat en heg de hemel zoekt
soms reis ik in gedachten
de dingen gaan er als vanzelf
wakker worden in een geruststellend
dichtbij waar de knotwilg
steenman in het landschap wordt
hier ben ik weer wie ik was, ooit
maar ook gisteren, vandaag, nu.
© Chantal Sap
Chantal Sap (1951,Brugge) ziet het geschreven woord als een mogelijkheid om in een snel veranderende samenleving, eilanden, hofjes, kamers van verstilling en verdieping te creëren.
Gedichten, verhalen en brieven vinden hun weg in bundels, een blog, woordinstallaties en tentoonstellingen.
De dialoog tussen woord en beeld zet aan tot het concipiëren van installaties die het woord in beeld brengen. Soms gebeurt dit samen met visuele en andere woordkunstenaars. Deze installaties krijgen hun plaats in tentoonstellingen waar woord en beeld van belang zijn, bijvoorbeeld in Geënt (2011) i.s.m met videokunstenaar K.Verpoest.
Van Chantal Sap verschenen enkele dichtbundels: Woorden om te zeggen en te zwijgen (2006), Tweeblik (2011, met B.Madou), Lichtende kamers- Besloten hofjes (2016).
vrijheid
rubber zoeft op asfalt door het landschap
op de spanboog van zijn rug brandt zon
gladgeschoren kuiten malen vliegensvlug
spaken fonkelen, zijn neus plakt aan het stuur
in het kielzog trillen steeds meer stofwolken
spieren bonken, aderen ronken nu het lukt:
. vliegt
. vliegt
. vliegt
hij komt van de aardbol los
© Inge Boulonois
Inge Boulonois (Alkmaar,1945) is van origine beeldend kunstenaar; vanaf 2000 houdt ze zich met poëzie bezig. Ze schrijft ‘serieuze’ gedichten zowel als light verse. Ze was stadsdichter van Heerhugowaard. Ze werkt mee aan Het Vrije Vers en Meander. Voor gedichten.nl schrijft ze wekelijks een actueel snelsonnet.
Bundels: Heerhugowaardse gedichten, Lichte en Bonte Gedichten, Idioom van geluk.
Dit jaar zal de nieuwe light verse-bundel Vers Gekruid uitkomen.
Magische haas
Onder de wolkenrivier, van horizon
naar horizon rent de haas, op hol geslagen als
een ontembare gek door het landschap,
van vrijheid nog nooit gehoord.
Aan de oever van de spiegelsloot
bevroor de haas, het begon met een eerste stap
maar als in een dagdroom joeg ik
de vrijheid van lepeloor na.
Onbezonnen en jong van hemelhoog
naar blauwe verte, als een wervelwind de klok
een kwart rond, haken slaande
in de zomerdag.
Godheilige haas, maanbewoner, bij leven
een doodsschreeuw die me schuldig
ontnuchterde, stamelend liet ik
de haas weer gaan.
© Bernard Lichtaard
“een gedicht over een ontembaar dier dat leeft in grote vrijheid, maar nog nooit van vrijheid heeft gehoord.”
Bernard Lichtaard is de schrijversnaam van Henk Huinink (1948). Na pensionering (hij voer veertig jaar op de Nederlandse Koopvaardij) begon hij aan een studie Cultuur-wetenschappen (met o.a. de module Literatuurwetenschap), nu studeert hij saxofoon. Hij begon rond 1971 met schrijven.
Afgelopen jaar werden er gedichten gepubliceerd in Roet (‘Drents letterkundig tiedschrift’) en Kroniek (uitgave van Gerard Stout). Hij komt voor in de top 100 van diverse Turing afleveringen, stond in de Prinsentuin editie 2017, won
een prijs in de Podium Poëziewedstrijd 2017 en behaalde in 2018 de 2e prijs bij de Jotie t’Hooft Poëziewedstrijd.
“Vele malen voer ik rond Kaap de Goede Hoop, ooit ving ik een haas door er achteraan te rennen, lang geleden liep ik op klompen door Kabul en verder versta ik zowel de kunst van het zeilen als het zeisen. Bij mij liggen de Bahco, de getijtafel en de strekel naast de gedichtenmap.”
Vissenkom
Je schrikt niet van de hand boven
het glas, hapt niet naar lucht.
Jouw wereld is evengoed rond.
Stel, iemand keert de kom om boven zee,
zou je verdrinken in die golf van vrijheid?
Zoveel water, mateloos.
Duizelig draai je in de golven,
willoos tol je de branding in,
je kieuwen te zwak voor de
striemende massa, je lichaam
kwetsbaar, ademloos.
Misschien is vrijheid niets meer
dan rondjes zwemmen in een kom
een hand boven het glas
die je met mate voert.
© Cora de Vos
opgenomen in de bundel Vrijheid, uitgave Kunstspoor Noord-Beveland, 2018 (genomineerd voor de driejaarlijkse Maerlant Poëzieprijs).
Cora de Vos werkte na de School voor de Journalistiek in de tijdschriftjournalistiek en schreef boeken over zwangerschap, opvoeding en gezondheid. Sinds 2010 schrijft zij vooral fictie: kinderverhalen, korte verhalen en gedichten. Haar gedichten staan in diverse wedstrijd- en verzamelbundels in Nederland en Vlaanderen, op de podcast Dichters in de Prinsentuin 2017 en in de buitenruimte.
In 2018 werd Cora genomineerd voor de Poëzieprijs van de stad Oostende, de Maerlant Poezieprijs en de VUMC Poëzieprijs. Met haar gedicht Hazengrauw won ze de eerste prijs van de wedstrijd Poëziepad van A tot Z (België).
Twee van haar gedichten zijn geselecteerd voor de tiende editie van de Turing Top 100.
(afbeeldingen Pixabay)
