Onbegrepen op zoek
door Maurice Broere
–
–
Dichter bij HB omvat vijftig gedichten voorafgegaan door een voorwoord van de voorzitter van het Instituut Hoogbegaafdheid Volwassenen(HBV) en een inleiding over hoogbegaafdheid door de samenstellers van het boekje, dat met zorg is vormgegeven. Dan volgen de afdelingen: ‘Naar binnen’, ‘Naar buiten’, ‘Cirkelen’, ‘Reiken’ en ‘Dichter bij HB’. De bundel sluit af met ‘Reflecties’, waarin een soort verantwoording gegeven wordt en de totstandkoming van het boekje en de thema’s worden toegelicht.
–
–
Ik werd er door geraakt
Het bracht mij in verwarring
–
Het was toch mijn verhaal?
Ik heb het niet verzonnen
–
Het gaat bij mij nu eenmaal anders
En daar worstel ik geregeld mee
–
Dus als ik je iets vertel…
over mijn leven
over mijn ideeën
over mijn eigenaardigheden
over mijn kwetsbaarheid
–
Wil je dan alsjeblieft nooit meer zeggen..
–
‘dit ben jij niet.’
–
(Matthijs Oomen)
–
Anders dan anders zijn. Een vreemde in de wereld en veel onbegrip ontmoeten. Dan in de gaten krijgen dat anderen je niet begrijpen en het dan maar uitleggen. De reactie die je krijgt: dit ben jij niet. Enerzijds een thema voor hoogbegaafden, anderzijds universeel, wat het vers identificatiemogelijkheden geeft, want wie voelt zich 100% begrepen?
–
–
Het leven is slechts een lange reis
waarop ik littekens verzamel in mijn hart…
–
Steeds meer getekend, vervolg ik mijn weg
naar Niets
–
In de hoop
genoeg momenten te vangen
die me kracht geven door te gaan
En voldoende warmte te voelen
om de reis de moeite waard te maken
–
Dankbaar koester ik alle wonderen en geschenken
die ik dit leven ontvangen mag
–
Helaas
zit het goede zelden in het voorspelbare
Zoeken heeft dan ook geen zin
Loslaten
is slechts de enige sleutel
die toegang geeft tot Geluk
–
(Bianca Huizer)
–
Het vinden van geluk is net zo onvoorspelbaar als het leven zelf. Leef je leven en ontdek wat komen gaat. Tegenwoordig nemen veel mensen geen genoegen meer met het leven zoals het komt, alles moet groots en meeslepend zijn en liefst ook nog perfect: ons lichaam, ons werk en onze relaties. Laat het los, het komt vanzelf of niet.
–
–
De jongen van zeventien is verdwenen.
Wanneer had hij hem voor het laatst gezien?
Hij herinnert zich nog die snikhete dag
in Pompeï. Zijn klasgenoten haastten zich
naar schaduwrijke terrassen maar hij
–
bleef staan. Het Huis van de Faun. Hoe
konden duizenden kleine steentjes
zoiets groots vormen, wie had bedacht,
wie had de tijd gehad om dat te maken
en hoeveel tijd was daar weer overheen gegaan?
–
Het duizelt hem. Nog dagen bleef de jongen
vragen spinnen, fragmenten verzinnen
en dromen verlangen daarin op te gaan.
–
(Eric van Loo)
–
De klassieke reis in klas 5 van het gymnasium. Pompeï staat op het programma. Iedereen sjokt langs de archeologische hoogstandjes, maar het onvermijdelijke terras lokt. De jongen is geboeid en verwondert zich over de mozaïeken. De fantasie gaat aan en vragen komen op in het hoofd van de zeventienjarige. Het blijft nog lang hangen in zijn hoofd. De verwondering, dat blijven hangen op details en daarop doordenken zijn voor mij het kenmerk van hoogbegaafdheid. Niet met de stroom meegaan, maar je laten leiden door je eigen waarnemingen. Opvallend is het zinnetje aan het begin van de derde strofe: het duizelt hem. De rest van het gedicht is geschreven in de verleden tijd. Dit zinnetje niet. Had hier eigenlijk ‘duizelde’ moeten staan? Ik denk het niet. Vermoedelijk heeft de auteur willen aangeven dat het nog steeds doorgaat, dat de verwondering blijft en niet afgenomen is. Eric van Loo is dichter en dat merk je onmiddellijk. Hij doseert alles wat in de poëtische trukendoos zit. Geen overduidelijke rijmschema’s en andere platgetreden paden, maar wel een vers dat staat als een huis.
–
Het comité 4 en 5 mei van de gemeente waar ik werk, organiseert jaarlijks een woordkunstwedstrijd. Middelbare scholieren kunnen een gedicht insturen dat geïnspireerd is op het landelijke thema van de herdenking. Ik zit in de jury en moet een keuze maken uit de inzendingen. De beste inzendingen krijgen een prijs en de winnaars lezen hun gedicht voor tijdens de 4 mei herdenking. Toen ik de bundel Dichter bij HB las, drong de vergelijking met deze wedstrijd zich op: schrijfsels van ongelijke kwaliteit naar vorm en inhoud. Is hier iets mis mee? Nee, op zich niet natuurlijk, maar literair gezien is het spelden zoeken in een hooiberg. Hoogbegaafdheid is geen garantie voor de productie van goede poëzie. Gelukkig trof ik enkele mooie verzen aan.
____
Bloemlezing samengesteld door Mireille de Jonge en Noks Nauta (2020). Dichter bij HB. IHBV, 133 blz. €15,00. ISBN 9789082464214
