door Monique Wilmer
Wat Maakt Een Gedicht Goed?
Het beantwoorden van deze vraag is mijns inziens erg persoonlijk en afhankelijk van smaak.
Zit het in klank, ritme, het beeld dat wordt geschetst? Ligt het eraan of je de dichter
(persoonlijk) kent en/of het verhaal achter het gedicht? Soms kan dat denk ik wel een rol spelen.
Hester Knibbe die in haar poëzie over haar overleden zoon schrijft bijvoorbeeld.
Men nam het kind
als dood, maar toen het was gewarmd, stond het
plots naast me, troostend, groot.
(uit Oogsteen, Hester Knibbe)
Daarin ligt dan ook meteen de kracht van een goed gedicht verscholen: het blijft mooi en krachtig nadat je het vaker hebt gelezen of gehoord, en het wordt zelfs misschien steeds rijker.
Soms is een gedicht universeel, en weet je bij het lezen dat het de tijd zal doorstaan. Dat geldt voor mij bijvoorbeeld voor het gedicht “De Wolken” van Martinus Nijhoff.
Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
(uit De Wolken Martinus Nijhoff)
Het hoeft niet altijd meteen duidelijk te zijn waar het gedicht over gaat of wat er mee bedoeld wordt, de kracht kan er juist ook in liggen als er wat te raden overblijft.
Wat een gedicht uiteindelijk echt goed maakt, is wat het doet met de lezer. Het bieden van troost, een stuk herkenning, een wakker schudden. Dat je ergens naar kijkt op een manier die anders is, zoals je niet eerder deed. En dat zal in de kern altijd een subjectief verhaal blijven.
Monique Wilmer is werkzaam in de financieel-administratieve sector èn dichter. Ze organiseert en presenteert poëzieavonden in haar woonplaats en helpt Meander bij het samenstellen van de nieuwsflitsen in de nieuwsbrief.
foto (c) Alja Spaan, 15 augustus 2021
–