door Wouter van Heiningen
Wat maakt een gedicht goed?
Ik heb het genoegen gehad de afgelopen maanden verschillende antwoorden op de vraag ‘Wat maakt een gedicht goed?’ te kunnen lezen. Veel medewerkers van Meander gingen mij voor. Ik had in eerste instantie voor mijn gevoel snel een antwoord op deze vraag: Een goed gedicht brengt iets bij mij teweeg, door vorm, inhoud of boodschap. Als een gedicht daarbij melodieus en muzikaal is, waardoor je wat je leest automatisch in je hoofd hardop gaat meelezen, dan voeg dit nog een extra dimensie toe.
Maar toen las ik alle meningen over wat een goed gedicht is, en kon ik me in veel van die meningen ook vinden. Soms is een gedicht goed omdat het actueel is, of omdat het verrassend is, omdat ik het pas na herhaalde lezing begrijp of juist zelfs dan nog niet begrijp maar wel aanvoel dat ik er ‘tegen aan zit’. Weer een andere keer is een gedicht goed omdat het grappig of spitsvondig is, me meeneemt in een gedachte van waaruit ik verder ga denken buiten het gedicht om. In weer in een ander geval val ik ik voor de voordracht, voegt de stem van de dichter een extra dimensie toe aan mijn beleving van een gedicht.
Als je, zoals ik, dagelijks met poëzie bezig ben en heel veel verschillende dichters en gedichten leest en beluistert, is het al moeilijk om een favoriete dichter te noemen. En zelfs de dichters die ik bijzonder waardeer schrijven weleens een gedicht dat me niet veel doet. Mijn conclusie: poëzie is het spel met de taal, een spel dat vele uitkomsten kent, vele spelers en daarmee vele gezichten. Een gedicht is goed als ik het na lezing nog een keer wil lezen. Maar een gedicht is voor mij ook goed wanneer het voldoet aan een van de vele bovengenoemde aspecten.
Wouter van Heiningen is dichter, uitgever, bestuurslid poëziestichtingen waaronder Meander, poëzieblogger, voordrager, organisator, presentator. Met Alja Spaan maakte hij de bundel Je hebt me gemaakt met je kus, Atelier9en40, 2011
collage en foto (c) Alja Spaan, 2005
–