LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Annemarie Estor

8 jul, 2023

Annemarie Estor is auteur van zeven dichtbundels. Zij ontving voor haar werk onder andere de Herman de Coninckprijs en de Jan Campertprijs. Haar meest recente dichtbundel is Nanopaarden megasteden (Wereldbibliotheek, 2022). Dit zijn vier nieuwe gedichten.

Fotograaf © Nynke Maeve


Sniper

Opnieuw is het broedtijd
en een zwaluw ligt dood in de nacht.

Opnieuw is het oogsttijd
en niemand zit onder de vijgenboom.

De katten zijn mager van de honger,
zoals mijn ziel mager is van de honger
naar een enkele middag met jou.

Alleen jij,
sniper, die met zijn ogen
de schoonheid van een verre bergrivier
op mij afvuurt
van de overzijde van het plein,

alleen jij,
lantaarnlicht van mijn avonden,
droomraadsel zwevend onder mijn plafond,
bent nog reden om door te gaan
al zwem ik blind
in de brandstof van de duisternis.
Achtervolging

De koets ijlt voort over het bospad.
Het paard galoppeert er panisch achteraan.

De schuit haast zich door het diepe kanaal.
De schuitenjager spoedt en snelt
en poogt haar bij te houden.

Het voertuig raast voort over de snelweg bij Rotterdam.
Maar de motorkap staat opengeklapt,
recht tegen de voorruit.

Doe het.
Opnieuw.
Zet de achtervolging in.

Je hebt er gevaren voor gelopen.
Je hebt er je gezondheid voor opgeofferd.
Je hebt er je woord voor gebroken.

Het idee
is volslagen overbodig.

Je vraagt je af:
wie heeft nu eigenlijk
wie nodig?
Fonteintje

Op minder dan twee uur gaans
staat in de nog steeds heel erg hete avondzon
een fonteintje, met ornamenten,
wat oleanders erom,
en verder beton.

Dagloners stappen er uit een oude Renault,
ze stoffen elkander af, zo goed en zo kwaad
als dat gaat,
overalls, touwhaar,
het smeltend asfalt van hun verlangens, rorschach
zweetplekken tussen de schouderbladen,
ze koelen de paarden
die ze uit de kattenbak halen
onder het vredig snorren van de nachtzwaluwen
Lijsten en scenario’s

Wie de wacht hield
ontwaarde aan de bosrand
aangeschoten hazen, wapenfabrieken
en glimpen van onwaarschijnlijkheid.

Vooruitgang was in de boeken nergens opgenomen.
Vertrouwen was nergens te vinden – of misschien toch
nog ergens onderin een koektrommel.

Alle soorten van aanvaarding zouden eeuwen duren.
Het was de koorts die alles had voorverwarmd.

Het smeulde in trappenhuizen.

Politieagenten werden vogelvrij verklaard,
de president werd bespuugd,
de dronkenlap zong van yo-di yo-di yo-di yooo.

Iemand schreef het woord ‘oorlog’ neer
en velen, zelfs de verstoktste gamers, veerden op.

En er bleken vele variaties te bestaan van redenen.

Men had gehoopt op het donkerste.
Om te troosten was het niet bedoeld geweest.

Wie de wacht hield, kon het weten.

     Andere berichten

Elise Vos

Elise Vos (°1984) is slavist en poëzieredacteur. Ze werkte als redacteur in het veld van volkskunde en erfgoed. Momenteel is ze actief als...

Michiel J. Ris

Michiel J. Ris (1998) is dichter en boekhandelaar. In januari 2024 verscheen zijn debuutbundel Broersgedicht bij Uitgeverij HetMoet....

Inge Boulonois

Inge Boulonois

Inge Boulonois (Alkmaar, 1945) schrijft light verse en serieuze gedichten; van origine is ze schilder. Volgend jaar hoopt ze ter...