LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Herinnering en wens

31 dec, 2024

 

Zichtkaart

Nu deze weken weer voorbij
ritselen in hun morsbruine jassen
en bomen oude briefjes sturen
naar de zakken zaad van distels,
mosterdplanten en de rest
en steeds op hoop
van minstens dertigvoudig vrucht,

nu mijn haren witter dan de mist
en alles anders sinds ik me
het eerste licht herinnerde,
schrijf ik een mondvol
ogenblikken op een blad

papier. Tijd is een hand
die strooit. Er is een palm
die wacht. En al die jaren
zocht ik maar wat in rondom verschijnt.
Vergeefs: wie nooit weg is,
wordt niet gezien –

© Inge Boulonois, uit Idioom van geluk, Poëziefonds Open 2016

 

Wij wensen u een gelukkig nieuwjaar, terwijl we denken aan de dichters die ons dit jaar ontvielen: Ko de Laat, Theo Olthuis, Gwy Mandelinck, Anne Nederkoorn, Gita Hacham, Wim Hazeu, Hans Plomp, Mark Insingel, Max Niematz, Marcel Obiak, liiteratuurhistoricus Piet Calis, dichter Breyten Breytenbach en onze geliefde medewerker dichter en beeldend kunstenaar Inge Boulonois.

 

foto © Alja Spaan, 10 januari 2018

     Andere berichten

De eerste honderd (2)

door Wim van Til   Hoe belangrijk is het dorp waarin je opgroeit? Voor mijn poëtische reis natuurlijk vrij bepalend. Er waren twee...

Gedichten van een graficus

door Hans Franse     In de laatste fase van de Vietnamoorlog werd Hanoi, hoofdstad van Noord-Vietnam gebombardeerd. Een...