Meandermagazine

Ali Şerik vindt de bundel ‘Als water brandt’ van Astrid de Keulenaar een verrassend debuut omdat de gedichten naar sprookjes en dieren ruiken. Haar poëzie is een omzwerving op zoek naar de essentie van het leven. ‘Ze overhandigt met elk gedicht een cadeau aan de lezer, maar het is aan de lezer om het uit te pakken, zonder het inpakpapier te scheuren: zorgvuldigheid is gewenst.’

Lisette Lombé neemt haar missie als Poète*sse de Belgique/Dichter*es van België/ Dichter*in von Belgien met veel nederigheid aan. De eerste grens is niet taalkundig maar ideologisch, zegt ze, ‘zonder een positieve visie op delen, op de ander, is het onmogelijk om je open te stellen.’ Haar drijfveer is intensiteit. ‘Onrecht, hartzeer, verlangen... Als ik boos ben, moet ik die gemoedstoestand kalmeren door te schrijven.’

In de bundel ‘Kruipruimte’ volgen we dichter Lloyd Haft op zijn zoektocht door de ‘krochten’ van het geleefde leven. Ivan Sacharov zegt: ‘’Zijn poëzie verraadt zijn interesse in de psyche en in het transcendente, zijn Amerikaanse oorsprong en zijn vertoeven in verschillende werelddelen. Ik vind Haft een sympathieke dichter. Om het gek te zeggen: er zit een soort ‘zin’ in zijn gedichten, waardoor je zelf als lezer ook zin krijgt.’’

Het 9e deel van onze rubriek 'Een wereld vol sonnetten' gaat over Couperus. Het 'Sonnet VII' van Couperus fungeerde als motto voor het vuistdikke 'Couperus: Een leven' (2016), het 'magnum opus' van Couperusbiograaf Rémon van Gemeren. Het Feest der Poëzie maakte een voorstelling 'Van en over Couperus' met daarin een sonnet van de voorzitter van het Louis Couperus Genootschap, Simon Mulder.

In ‘We zijn nog lang niet halverwege’, de tweede bundel van Wout Waanders, komt Hettie Marzak betoverende gedichten tegen: ‘dat universum van Waanders is een bonte verzameling van tot leven gekomen schilderijen van Jeroen Bosch of Dali, vol van intrigerende gebeurtenissen, veel vreemde dieren en fabelwezens.’ De kracht van de dichter is dat je volledig kunt meegaan in zijn fantasie, zonder enig voorbehoud, zegt Marzak.

Jan Loogman in een ontroerende column over ouder worden. ‘Later, mijn jongetje, word je een man‘, dichtte Hugo Claus ter gelegenheid van een vierde verjaardag. ‘Later reikhals je als een giraffe naar het hoe en het waarom / Men zal je stempelen als bagage / Men zal je kwetsen om je wens en je droom …Maar nog lange niet, nog lange niet.’