Van Anne Toulet (1962) verschenen gedichten in de tijdschriften Debutant en Opspraak, in volume 8 van de bundel 1001 liefdes van Creatief Schrijven, en in de Trouwbundel dicht in de buurt met de 100 beste van Noord-Holland. Op het web verschenen publicaties in Meander, Krakatau, Opspraak en De Contrabas. Twee jaar geleden debuteerde ze bij uitgeverij Schakel in Utrecht met de bundel met mijn ogen dicht.
Wat vind je leuker om te doen: schrijven voor het web of voor een papieren publicatie?
Schrijven is altijd leuk. Het web heeft als voordeel dat het vaak interactief is. Zo vind ik het enorm boeiend en verrijkend om reacties te krijgen van medeschrijvers. Zij zorgen ervoor dat ik met argusogen naar mijn werk kijk. Maar internet voelt ondanks zijn encyclopedische inslag toch aan als erg vluchtig. Publiceren op papier heeft voor mijn gevoel eeuwigheidswaarde. Wie wil er nu niet dat zijn woorden hem of haar overleven? Ik vermoed dat elke schrijver die drang voelt. Of dat misschien niet meteen wil toegeven.
In maart 2008 verscheen je debuut. Hoe vond je een uitgever?
De uitgeverij nam contact op nadat ze mijn gedichten had gelezen op de website van Meander.
Wat voor poëzie schrijf je?
Die debuutbundel met 26 gedichten is verdeeld in de vijf hoofdstukken wij, cijfers en letters, natuur, op reis en woorden in mij. Een aantal gedichten waren al in Meander gepubliceerd – ‘Dansje met God’ en ‘Geleide wandeling’. De gedichten van toen vertrokken steeds vanuit het autobiografische, hoewel ze absoluut geen weerslag zijn van mijn leven. De gedichten die ik nu schrijf hebben dat veel minder. .
Ben je pas begonnen of schrijf je al langer?
Als kind was ik in de wolken als we op school een opstelletje mochten schrijven. Toen ik student was, schreef ik aan de lopende band gedichtjes. Meestal geen diepzinnige poëzie, maar versjes waarin verkouden paarden, verloren gelopen beren en huppelende konijnen met een knikoor de hoofdrol speelden. Toen ik in het laatste jaar van de humaniora de ‘echte’ poëzie leerde kennen, was het liefde op het eerste gezicht. Ik lag overigens wel steeds in de clinch met mijn leerkracht, omdat ik steeds iets anders las dan wat de dichter volgens haar bedoelde. Ik hoop overigens dat leerlingen inmiddels vrij mogen interpreteren. Na mijn studies ben ik aan het werk gegaan en kreeg ik het druk met mijn gezin. Het schrijven bleef daardoor beperkt tot verslagen, lesvoorbereidingen en boodschappenlijstjes. Tot ongeveer tien jaar geleden mijn leven een scherpe bocht nam en de liefde voor de poëzie weer aan de oppervlakte kwam.
Wat doe je in het dagelijkse leven?
Ik geef al meer dan 25 jaar les in het basisonderwijs in Brussel. Een baan die er met de jaren alleen maar uitdagender op is geworden. Nog slechts een zeer klein percentage van de leerlingen is Nederlandstalig van origine. Voor de meeste leerlingen is het Nederlands de tweede of derde taal. Creatief zijn met taal is dus een beetje mijn dagelijks werk.
Hoe is een gedicht als Heksenkring ontstaan? Was er eerst het beeld?
Waaruit bestaat je bezig zijn met poëzie?
Omdat ik nu al een hele tijd aanhik tegen het zo gevreesde writer’s block, becommentarieer ik voornamelijk het werk van collegadichters op internet en lees ik bundels van ‘gevestigde waarden’. Daarnaast probeer ik werken te vertalen van mijn Franse naamgenoot Paul-Jean Toulet, maar het valt nog niet mee om inhoud en vorm samen te laten gaan. Ondertussen stapelen merkwaardige zinnen en beelden zich in mijn hoofd op. Hopelijk leidt dat binnenkort tot nieuw werk.
