Gaël van Heijst

Ik laat mezelf wel uit
–
stoeptegelbetreders fluisteren wat
zoekt u zo bijzonder vroeg tussen
aangelijnde uiteinden van honden ik
–
verzamel slagen van koperen klokken
zeven tel ik er in de regel
hun romp om het vlees diagonaal evenwijdig
–
aan elkaar geknoopte dagen gelijk
we begrijpen wat u beweegt maar waar
is dan toch het hondje gebleven kijk
–
stokken bogen schreefloos staarten los in
mijn hoofd blijf je er kommaloos mee binnen
dan vetten ze randen in hersenpan en
–
dat lijkt me meer dan reden genoeg
om op de tegels in ochtendgloed
wat wrikt in ‘t mijne aan te lijnen

Gazon
–
ik heb het erf geërfd
het reikt gespreid over kruin en
arm en dijend in twee benen
sleept netten mee mijn zeeën in
–
moeder vader kwamen samen of
in ieder geval de vader
zodat ik kon erven
her en der versmelten
–
streng lengende jaren leren dat
iedereen wel iets goeds in zich draagt
durven te vragen aan welke haak
dit kwam te hangen is er nooit echt van gekomen
–
ik ben ouder ook
adem diepe bedankjes
in zuchtvormen
–
bewater stoom
klaar om effen te erven
maai kauwend grassprieten
binnen voor buitenkant
–
zaai naast de
maden ook wat liefjes — zo
hebben de overledenen
achteraf een vooruitzien
–
nog niet zo gek
scherend langs de randjes
het begint al ergens op de lijken
–
je vermijdt natuurlijk liever
dat ze later over dat gazon van je
beginnen te zeiken

Buurtonderzoek: wat hangt ons boven het hoofd
–
de eerste indruk is…
–
dag meneer één
héle
goede
avond
–
nee hoor berg de beurs maar op ik breng geen
collectebus toch sparen
is het soort van wel
ik ben van het buurtonderzoek:
wat hangt ons boven het hoofd
–
winnen van vertrouwen
ik kan u alles vertellen
maar stap liever van de stenen af
die zijn me koud en nat vandaag
–
liever beklim ik even uw zolder
even piepen wat u verder stopt zo
achter uw eigen ogen
–
maak kennis met de bewoner(s)
ja lekker maar alleen als u heeft staan
een wolkje
sojamelk
–
ja ach dat doen mensen
tegenwoordig iets met
minder volle schuren
vertrapte dode kalfjes
–
snel we worden
zwart — u heeft geen sojamelk — dan maar zwart
och ach die dode kalfjes
–
schoenen uit is goed ja
nee we willen niks vies
–
voorwaarts de tredes op
ja hoor gaat u maar eerst
–
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
–
vertel hoelang heeft u
de zolder al heeft u alleen gepakt
–
of met de hulp van iemand anders
–
het volgende punt is de visuele inspectie
voorzichtig een kijkje ruik aan
vijfenzestig kilo persoon in miljarden snippers stof
–
ik zie het al zoals ik dacht
kleren kaarten kilo’s kreukels
–
meneer
hoe draagt deze trui die
droeg haar lach zo goed
ik snap het
dat denk ik
–
oké niet openvouwen
straks moet iemand huilen
–
en kan niemand
u nog troosten
–
wat sparen we hoop
in dat kleine
kleine hoofd van ons
–
een afsluiting ik weet genoeg
bedankt voor al uw tijd
voor zwart
och ach de dode kalfjes
achterwaarts de tredes af
ja hoor gaat u maar eerst
–
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
vlizotrap trede
–
ik wens u meneer snikt
ik wens u een hele fijne meneer snikt
ik wens u een hele fijne avond nog meneer snikt
–
vouw ik de trui weer
even netjes voor u op nee oké
–
dicht gaat de klapper
achter een voordeur valt
iemand in het slot
–
nummer 34B
nummer 34C
een deurbel
–
strijk door mijn jonge haren – de eerste indruk is…