Archief

De bundel, ‘Uit de schaduw naar het andere licht’, van Niels Landstra kan Peter Vermaat niet bekoren: ‘’Mijn probleem met dit taalgebruik is dat het de lezer als het ware met korte tussenpozen in het gezicht schreeuwt, waarbij het niet aan de taal zelf wordt overgelaten om een emotie op te roepen, maar waarbij je door de primaire betekenis meteen de revolver met ‘gij zult emotie voelen!’ tegen de slapen gedrukt krijgt.’’

“Een echte dichter van de dood,” stelde Ed Hoornik opgewonden vast toen hij de debuutbundel van dichter, schrijver en vertaler Hendrik van Teylingen las. Schijnbaar achteloos vult de vormvaste Van Teylingen zijn sonnetten met fraaie verzen, rake formuleringen en verrassende associaties, vrolijk, ironisch, humoristisch en inderdaad, de dood ligt altijd op de loer. En wie was Stieneke van Stevensweert?

Er zit een grote, felle zintuiglijkheid in de gedichten van Sijmen Tol die erg aantrekkelijk is. De koude van een vroege zondag is voelbaar en het vreemde van de bijna onbekende vader die op andere dagen met zijn botter de vis binnenbrengt en nu samen met het kind naar de kerk wandelt. En dan die prachtige vraag ‘Wist ik wat schoonheid was?’

Iris Le Rütte is beeldend kunstenaar en dichter. In, ‘Ik mis je van dichtbij het meest’, gaat de poëzie gepaard met haar tekeningen. Tom Veys zegt erover: ‘Helder en uitnodigend en met een blik op bespiegelingen sluiten woord en beeld bij elkaar aan. Beeld en woord spreken trouwens elkaar aan.’

Dichter Ria Westerhuis is tweetalig, ze schrijft zowel in haar streektaal als in het Nederlands. Ze ligt nog steeds geworteld met de benen in de Overijsselse grond, maar met haar hoofd op het kussen in Drenthe en haar lijf een beetje zwevend boven de Rest! Ze bedacht ook het eRWeens, waarom was dat?

De bundel ‘Tegelijkertijd’ van Karel Wasch is gebaseerd op zijn (jeugd)herinneringen. Jan van Gulik vindt het een unieke bundel omdat de dichter de thema’s weemoed en melancholie goed weet te vangen.

Als lezer moeten we onze rationaliteit en neiging tot analyseren opzij zetten om in het mysterieuze en sterk zintuiglijke universum van deze gedichten te komen. Hier en daar sterk beeldend - daar waar vrouw of man uit een rotswand gloeit - , maar er zit ook iets van mooischrijverij in. Welkom in de wereld van Peter De Voecht.

Peter Vermaat bespreekt de verzamelde gedichten van Bernard Dewulf (1960-2021) in ‘Licht dat naar ons tast’. Om tot de kern te komen van het dichterschap van Dewulf doet hij dat in een longread. Vermaat meent twee belangrijke elementen te kunnen ontdekken in zijn gedichten. Het eerste is het gegeven van het strikt persoonlijke en het tweede is de objectivering van het subject.

Hans Franse was 15 jaar toen hij een gedicht van Lucebert voordroeg uit de bloemlezing 'De twee muzen' uit 1955. Hij herinnert zich nog altijd de speciale uitgaven ‘uitgegeven ten behoeve van jonge mensen….’, en de schoonheid van de verzorging van deze boekjes, die hij met zijn zakgeld kocht, en zou willen dat ze nog bestonden.

Het gedicht 'Talisman' uit de prijswinnende dichtbundel 'Waar is het lam?' (2022) van Mustafa Stitou (°1974) is een bezwerend gedicht dat oproept tot een onbevreesd waarachtiger leven. Joost Dancet probeert te duiden wat er allemaal meeresoneert in dit goddeloos gebed.

In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het eenenvijftigste gesprek, met Britt Corporaal. ‘Ik houd ervan om een reeks gedichten helemaal uit te pluizen en daarover met anderen in gesprek te gaan. Meander geeft mij de kans om gedachtes met andere mensen te delen, die anders in mijn hoofd zouden blijven rondzweven.’

Hans Franse is een liefhebber van het klassieke sonnet, hij bespreekt de bundel, 'Ze was in alle vroegte opgestaan', van Onno-Sven Tromp. Hij concludeert dat Tromp schrijft in de traditie van zijn grote voorgangers en hij vindt de sonnetten zeer geslaagd. Hij omschrijft ze als: 'veertig perfecte, vaak ironisch geladen juweeltjes'.

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van Daan Zonderland, Annie MG Schmidt en Ali Şerik.

Ivan Sacharov bespreekt de debuutbundel ‘Trilling’ van Rense van Aarnhem. Hij vindt het een interessante bundel omdat er sprake is van ambivalentie, je wordt als lezer op het verkeerde been gezet. Over de verklaring van de titel zegt hij: ‘’een ‘trilling’ is wat wij ‘zijn’, in onze meest ontbonden staat. Ontbonden in de betekenis ook van ‘alleen’, en ‘op zichzelf staand’.’’

Tot de volksverhalen die Guido Gezelle opdiepte, behoorden ook legenden uit het Rijke Roomse Leven. Eén van die legenden speelt zich af in de woonplaats van Rogier de Jong, Aardenburg, dicht bij de West-Vlaamse grens. In de dertiende eeuw kwam een bedevaart op gang die Aardenburg op de kaart zette. Daar staat namelijk Maria die een inktpot vasthoudt. Hoezo?

20 maart valt in de Boekenweek en daar hoort ook poëzie bij, een afzonderlijke Poëzieweek doet daar niets aan af. Het doet ons daarom veel plezier dat Sasja Janssen op die datum 'Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica' komt voorlezen, haar bundel die in januari verscheen. In zijn geheel uiteraard, want het gaat om Meander Live.

Britt Corporaal is geraakt door de gedichten in 'Als enige kennisgeving', de zesde bundel van Jana Arns: 'Deze gedichten gaan over sterrenkinderen: kinderen die voor, tijdens of vlak na de bevalling zijn overleden.' Arns hanteert met dit delicate onderwerp haar typerende beeldspraak: 'Elk woord, elke klank, is van enorm belang en draagt een groot aantal betekenissen in zich.'

Wie zit er achter het podium (6)? Een serie korte gesprekken met organisatoren van poëziebijeenkomsten. In de zesde aflevering Wim van Til en Willemijn van den Geest van het Poëziecentrum: ‘Wat we fascinerend vinden aan poëzie is, dat je met woorden een wereld kan schetsen of een gevoel kan weergeven dat anderen raakt en ook aanzet tot meer lezen en genieten.’

De bundel, ‘Binnen in de aarde is een berg’, van Hester Knibbe bestaat uit 64 gedichten, één voor ieder hexagram van de Chinese ‘I Tjing’, oftewel ‘Boek der Veranderingen’. Kamiel Choi leest de gedichten als een herinterpretatie van de wijsheden van de ‘I Tjing’ in het licht van onze tijd (zo passeren klimaatverandering en wereldnieuws, de revue).

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van Simon van der Geest, Stijn Vranken en K. Michel.

De nieuwste bundel van Sasja Janssen is getiteld: ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’. Hier strijden het mannelijke yang en het vrouwelijke yin om aandacht met elkaar, volgens Onno-Sven Tromp. ‘Yin en yang blijven langs elkaar schuren, zelden vloeien ze in elkaar over. Daardoor krijgen de gedichten als het ware een harde buitenkant, die de lezer niet wil toelaten.’