In deze aflevering staat een gedicht centraal dat vermoedelijk een van de weinige gedichten is waaruit bijna iedere Nederlandstalige met enige relevante schoolopleiding een regel zal kunnen citeren. Neerlandicus Wim Kleisen las het gedicht nog eens zorgvuldig en ondernam het waagstuk het te bespreken.
Inge Boulonois bespreekt ‘Hildegard noemt’ van Margreet Schouwenaar. Al is het gedicht van deze aflevering recent, want afkomstig uit een bundel die in 2011 verscheen, we gaan niettemin ver terug in de tijd.
Bettina Siertsema bespreekt ‘Mevrouw Despina knielt niet’ van Marjoleine de Vos. In het gedicht draait het om een dubbel verlangen: de kinderwens die permanent op de achtergrond in het dagelijks leven aanwezig is, en het verlangen dat er een Ander is, die je diepste wezen kent.
Karin Doornik analyseert Ida Gerhardts ‘Sappho’. Het is het derde gedicht van Gerhardt in deze serie; eerder werden ‘Α en Ω’ (Sonnetten van een leraar, 1951) en ‘Christus als hovenier’ (De hovenier, 1961) besproken.
In de bijna twaalf jaar van het bestaan van de Klassiekers is een aantal dichters favoriet gebleken. Er werden vier gedichten behandeld van Leopold, Slauerhoff, Nijhoff, Vasalis en Kopland en vijf van Vroman, Andreus en Achterberg. Van deze laatste komt er nu zelfs een zesde aan de orde, het bekende ‘Hulshorst’. Er is al veel over geschreven, maar Ivan Sacharov slaagt erin toch nog nieuwe invalshoeken te vinden.