Pubers onderwijzen, daar ben ik niet laconiek genoeg voor, dacht columnist Jan Loogman, maar het ging prima. Er werden woorden genoteerd, zinnen gevormd, lijstjes gemaakt die aan het Sinterklaasfeest deden denken en daaruit werd gekozen: drie woorden. Uit drie woorden kan per slot van rekening een prachtig vers ontstaan. En dat is een geweldig cadeautje.
Joop de Vries vat zijn aantekeningen samen over de klankgedichten van Greta Monach. Er is, aldus Monach, in taal geen natuurlijke samenhang tussen klank en betekenis. Klank in taal is een overdrachtsmiddel. Met voorbeelden van andere klankdichters wordt aangetoond dat klankpoëzie een bijzondere kunstuiting is met talloze varianten en invloeden. En de aandacht voor Monach groeit nog steeds.
Een columnist die een keer met de mond vol tanden stond, waar gebeurt dat nog, en een steekhoudend argument in een wild avonturenverhaal waar hij zomaar in terecht kwam…Opnieuw verbindt Hans Franse talen en gebeurtenissen aan elkaar! En welke eer viel hem te beurt?
Een column telt bij ons een 600-800 woorden, hoe noemen we een kortere tekst dan? Soms komt een overweging tot 400 woorden, even boeiend om te lezen. Wij geven u vanaf deze maand nu en dan een ‘gedachte naar aanleiding van een tekstfragment’, een beetje zoals u dat in ons wedstrijdthema kon terugvinden. Maurice Broere bijt het spits af.
Kunt u zich nog herinneren, dat u een bepaalde dichter of een klassiek geworden gedicht niet kende? Een mens is nooit te oud om te lezen. Dat merkte Eric van Loo toen hij jaren geleden met de nieuwste Kopland in de hand op een Franse camping belandde. ’s Avonds werd er gezongen op het terras, en sneuvelde Nederland in de halve finale. ’s Middags was er tijd voor poëzie.