door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
Op de punt van een pier Maar ze wilde zo graag dus ik kuste haar en de zee kloste reeds op haar enkels kant, het soort waarvan vitrage wordt gemaakt. Ze liet zich zakken in het water, luchtkralen snoerden zich aaneen. En ook de zon dook onder. Ik bleef nog heel lang...
door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
Tut-Ankh-Amon Zegt de gids er is hier binnen niets te zien want al het goud is weggehaald. Alleen het lichaam van de jongensfarao ligt in het donker. Toeristen lopen langs zoals ze langs verlegen meisjes lopen. Ze noemden hem het levend evenbeeld van god de heerser...
door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
Ik heb mezelf nog nooit verteld waarom ik huizen timmer. Er is hout en er zijn regenwolken, iets verderop zijn huizen, daartussenin ben ik en dat vertel ik mij niet. Ik denk niet met mijn handen, ik timmer met mijn handen. Huizen. Ik timmer huizen met mijn handen en...
door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
catch/bottom line in dromen wordt de laatste tijd van alles uitgelegd door machten die mijn begrip te boven gaan. Het laatste bericht over voortbestaan na de dood luidt: niets, maar dan ook niets van wat tot nu toe werd bedacht is waar. Bottom line: je krijgt er twee....
door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
Zeilmeisje – of op weg naar het eiland van Groot & Groei Zoals de kleine kapitein genoeg had aan een potkachel een stoelpoot en een badkuip hoe hij een roer van bronzen munten smolt een bootje bouwde voor op de wereldzeeën Zoals de kleine kapitein...
door Archivaris | jul 10, 2010 | En verder
een vriend wij hadden niets ergers dan zes jaar zadels in welk weer dan ook elkaar en de wereld die we kut verklaarden wat ik later loog en jij nog meende lachen is iets dat je doet met binnensmonds in je kop een snikkende middelvinger men gaf je hoop of iets dat leek...
