Na de onverwachte late vorstperiode tintelt het nu overal van lente. Dat was honderd jaar geleden natuurlijk niet anders. Of misschien wel veel sterker dan we ons nu, in onze centraal verwarmde huizen, kunnen voorstellen. We kennen van Gorter ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’. Maar na zijn ‘Mei’ was hij nog niet uitgeschreven over dit thema. Simon Mulder presenteert ons deze maand een ander lentegedicht van Gorter.
Leonard Nolens (1947) geldt als één van de vooraanstaande dichters van zijn generatie. Zijn werk is meermalen bekroond, zo ontving hij in 2012 de Driejaarlijkse Prijs der Nederlandse Letteren. Hij staat bekend als een romantisch dichter, met vaak uitgesproken erotische thematiek. Denk bijvoorbeeld aan ‘Een fractie van een kus’, de gedichtendagbundel van 2007: ‘Prijs ons paar. / En prijs onze goede gemeenplaats / Van langzame seks in de luwte’. Het gedicht dat René Leverink voor ons bespreekt heeft een meer aardse thematiek: de plek waar de dichter tijdens het schrijven verblijft.
Het zal u niet ontgaan zijn: het debuut van Joost Baars is één van de vijf bundels die voor de huidige en tevens laatste editie van de VSB Poëzieprijs zijn genomineerd. Ook Joost Dancet was onder de indruk van ‘Binnenplaats’. Hij laat zien wat het openingsgedicht van de bundel tot zo’n bijzonder gedicht maakt.
Lieke Marsman (1990) stormde op jonge leeftijd de Nederlandse letteren binnen. Ze is met vijf gedichten vertegenwoordigd in ‘De Nederlandse poëzie van de twintigste en de eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten’ (2016). Het hier besproken ‘Vasthoudendheid’ zit daar niet bij, maar staat wel in drie andere gezaghebbende bloemlezingen: ‘Ik ben een bijl’ (2009), ‘Dichters uit de bundel’ (2014) en ‘Dichters van het nieuwe millennium’ (2016). Nu al een klassieker dus. Jeroen van den Heuvel legt uit waarom.
Voordat ik de kopij voor deze klassieker ontving, had ik nog nooit van Remy C. van de Kerckhove gehoord. Toch is hij in België geen onbekende, en speelde hij een belangrijke rol bij de vernieuwing in de Vlaamse poëzie kort na de Tweede Wereldoorlog. Het is dus een goede zaak dat Jan Buijsse met een gedegen bespreking deze dichter aan de vergetelheid ontrukt.