Interviews
"het schrijven ging altijd door"
Dichter en kunstenaar Elly Stolwijk over een van de betekenissen van poëzie: iets creëren wat eigenlijk niet kan bestaan, of: het tijdelijk opheffen van afstand, over het onvoltooide dat samengaat met het verlies van de geliefde, het gemankeerd zijn, over witregels, waarnemingen en wanhoop en over hoe het beeldende werk en het geschreven woord zich tot elkaar verhouden.
Poëzie schrijven zonder betekenis: een idee fixe
De trein ruikt naar oud bier in een feesttent. Daar kan zo maar een gedicht uit ontstaan. Jong, talentvol, wreed en humoristisch, pakkend en lekker voor te dragen. Demi Baltus: slam en andere poëzie, jonge vrouw uit de Polder, haar nieuwste werk in het eerste interview van Leonore Hatt.
"poëzie biedt mij als lezer een andere kijk op de werkelijkheid"
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zevenentwintigste gesprek, met Hettie Marzak. Poëzie is een drijvende kracht in haar leven, lezer zijn haar occupatie, het recenseren een verdieping van haar leeservaring. ‘Niet dat ik zelf een dichter zou zijn’, zegt ze, om vervolgens met prachtige zinnen te komen als ‘ik ben de hoeder van verhalen, ik ben de bewaker van de taal’.
"het gedicht is een experiment en dus een zoektocht"
Het debuut van Jérôme Gommers is enthousiast onthaald. Met zijn gedichten wordt de lezer, en de dichter zelf, door elkaar gerammeld. Daarbij is er bij hem een voortdurende spanning tussen het verlangen ‘het nu eindelijk eens precies zo te zeggen als het is’ en het verlangen om de grenzen van het idioom te overschrijden, iets nieuws te bereiken, buiten het grit te raken, de ingewanden te laten spreken.
De belofte van het komen en gaan
‘De maanbrief wil aanmanen iets te doen, het leven te omarmen omdat het eindig is.’ Met haar persoonlijke gedichten in haar debuutbundel Maanbrief aan het getij wil Inge Nicole het menselijke tekort en onze sterfelijkheid belichten, maar vooral wil zij de lezer aansporen. ‘Wees vrijgevig en deel herinneringen uit.’
Bravogeroep en enthousiast gefluit
'Bravogeroep en enthousiast gefluit' vormt de titel van de verzamelbundel die in september a.s. van Frank van Pamelen uitkomt. Maar liefst twaalf jaar moesten zijn fans wachten op een nieuwe dichtbundel, maar nu is het dus bijna zo ver. Aanleiding om hem een aantal vragen te stellen, o.a. over deze nieuweling. Wat voor bundel wordt het, staan er alleen de beste gedichten uit vorige bundels in, of ook nieuwe?
"het is verwondering die me drijft"
In haar debuut gaan alle gedichten over afstand, zowel in tijd als in ruimte, en het verlangen die op te heffen. Met haar eigen stem verbindt Dorien Dijkhuis zich met de wereld. Haar poëzie wordt door klank en ritme voortgestuwd en kent nieuwsgierigheid, lichtheid, speelsheid en magie maar ook eenzaamheid en onkenbaarheid. Poëzie is daar hét middel bij uitstek tegen.
"Poëzie is balsem voor je ziel."
Voor Janine Jongsma is een nieuwe wereld opengegaan; iedere dag wordt zij ondergedompeld in andermans poëzie en ze vindt die wereld fascinerend mooi! Door het lezen en schrijven van recensies komt ze niet meer toe aan het dichten zelf maar dat vindt ze niet erg. Ze heeft in ieder geval een meer dan lezenswaardig debuut neergezet waar het plezier vanaf spat.
"Alle techniek is de basis voor iets moois."
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zesentwintigste gesprek, met Jan Runhardt. Als je jezelf een ongevaarlijk hobbyhacker noemt is dat dan net zoiets als een creatief techneut? Deze altijd geduldige webmaster weet beide zaken in ieder geval aan de leek uit te leggen, desnoods in een gedicht. Dat komt door zijn band met Meander!