Interviews
"Als de dialoog er niet is en geen context, dan vormen zich ook geen betekenissen."
De lang verwachte bundel van Akim A.J. Willems heet Op de rand van het zwijgen en gaat over het falen van menselijke communicatie, de taaluitingen van mensen zijn te vaak enkel nog meningen. De bundel beschouwt hij als de boeiendste evolutie in zijn schrijfproces. Marten Janse ging op zoek naar de mens achter de dichter.
"Hier en daar zijn inwisselbaar als je beweegt"
Wim Vandeleene debuteert in maart met de bundel Duikvlucht (uitgeverij De Zeef), een intrigerende verzameling gedichten waarin Sacha Landkroon geruime tijd rondzwom. Hij zag er de totstandkoming van de dichter in, de mens maar ook die van de wereld, bezorgdheid, activisme maar ook verandering, verbeelding en verlangen op vooruitzicht en vervulling.
"Vroeger las ik alleen dode dichters. Inmiddels vind ik levende ook wel leuk."
“Ik denk ook dat de kunsten het belangrijkste hulpmiddel zijn om zin aan het leven te geven, om zowel de waanzin als het goddelijke ervan begrijpelijk te maken. Of alleen maar om zin in het leven te hebben en het begrip te hebben dat het allemaal geen zin heeft.” Alja Spaan in gesprek met de dichter Palescue.
"volgens mij is dé taak van lightversedichters de relativering"
Christiaan Abbing werd dit jaar Nederlands Kampioen Light Verse Dichten. In gesprek met Inge Boulonois noemt hij dé taak van lightversedichters de relativering; er is zo veel polarisatie, zoveel zwart-wit. Een lightversedichter kan daar wat grijstinten in aanbrengen, met taal en humor als middel tegen het absolutisme.
Een tip voor lightversedichters in spe: begin met de clou!
"Terug naar de natuur"
Dichter Saskia Stehouwer wilde graag een bundel maken die de aarde niet belastte en die ook weer kon worden opgenomen in de natuurlijke kringloop. Dat impliceert inderdaad dat daarmee ook de gedichten verdwijnen tenzij we ze uit ons hoofd leren! Ook wil ze een boek maken over deze bundel en een flink stuk grond kopen voor aanleg van een voedselbos.
"Een zelfgemaakt fundament onder mijn bestaan"
Pieter Boskma schrijft wat we vandaag-de-dag misschien wel prozagedichten noemen, zegt hij zelf, soms vele pagina’s lang, episch en lyrisch. Marten Janse sprak met hem over hoe personages tot leven komen in de poëzie en met elkaar in dialoog treden. Zondag 8 december is Boskma op tv bij VPRO Boeken met zijn nieuwste bundel: Van de zoon en de zee.
"Een deadline helpt mij altijd goed"
In de serie 'gesprekken met Meandermedewerkers' het negentiende gesprek, met recensent Lennert Ras. Het eerste gedicht dat hij las was waarschijnlijk een kinderversje .... Max en de maximonsters. Dat schrok hem niet af, Ras schrijft al jaren, is lid van een schrijfgroep en gaat verder zijn eigen weg. Hij dicht “In je nek hijgende stemmen negeren en gemeengoed laken”.
"Ja, het is een aandoening vrees ik"
'Alles wat ik hoor of lees gaat door een deel van m’n brein dat blijkbaar de godganse dag de taal kneedt, slijpt of in alle mogelijke stukken hakt om er maar een originele grap uit te peuren. En van rijmen word ik vrolijk', zegt taalvirtuoos Theo Danes in gesprek met Inge Boulonois. Wij natuurlijk ook.
“Poëzie werd voor mij een manier om in een parallelle werkelijkheid te stappen en daarin te kunnen leven.”
Marten Janse praat met de winnaar van de C. Buddingh-prijs van dit jaar, Roberta Petzoldt, over parallelle werkelijkheden, leren kiezen, kracht putten uit crisissen en uitdagingen en hoe dat alles samenkomt in een consequente bundel. De dichter voelt zich schatplichtig aan ons en draagt bij op een manier die haar uitstekend past.