Meandermagazine

Die nieuwe bundel Jan Lauwereyns is getiteld: ‘Zombie zoekt zielgeno(o)t’. Deze is uiteraard van de dood doortrokken. De inhoud kan Æde de Jong helaas niet bekoren. Hij spreekt van matige poëzie in fletse regels.

Zomers fruit en vroeger, gedachten die alleen maar gaan over wat je lichaam voelt en dan proberen te wennen maar niet hier. Drie – niet alleen maar – zomerse gedichten: van Adriaan Jaeggi, Ronald M. Offerman en Judith Herzberg.

Poëzie is een Daad, is een literair collectief van Joost Oomen en Yentl van Stokkum en Stefanie Liebreks. Op hun Instagramkanaal geven ze hun volgers dagelijks een shotje poëzie. Nu is er de fysieke bloemlezing: ‘Voor alle dagen’. Door Peter Vermaat.

Was Leonard Cohen een èchte schrijver? Rogier de Jong over 'Glorieuze verliezers', geafficheerd als een ‘psychedelische roman’. Was Cohen een goede dichter? Hij had onmiskenbaar talent om op melancholieke wijze uiting te geven aan gemoedstoestanden en levensbeslommeringen. Maar ‘de pakkende melodieën tilden de teksten op alsof hij iets belangrijks had geschreven’, volgens Frits Abrahams bij het bespreken van Cohens nalatenschap.

Nieuwe gedichten van Annemarie Estor. Met ‘een magere ziel van de honger’, ‘lantaarnlicht van de avonden’, een voortijlende koets, een oude Renault, nachtzwaluwen en trappenhuizen en ‘het smeltend asfalt van hun verlangen’, ‘de vele variaties van redenen’ en ‘alle soorten van aanvaarding’, en iemand die de wacht hield. Laten we hopen dat dat de dichter is.

‘Autocue voor lockdown’ van Bart Stouten is volgens Tom Veys een mooi voorbeeld van 'stream of consciousness', opgeschreven tijdens de coronapandemie in lockdown. Veys: ‘De vorm van deze bundel is als een roltekst voor een televisiepresentator met tussenin camera-aanwijzingen die in het cursief worden afgedrukt. In die zin schrijft Bart Stouten een prozagedicht waarin zijn eigen gedachten een poëtisch spel spelen.’