Meandermagazine

Dichter Saskia van Leendert en kunstfotograaf Ineke van Middelkoop gingen een vruchtbare samenwerking aan die resulteerde in de gelegenheidsbundel ‘het oog dat vangt’, waarin volgens Kamiel Choi de vergankelijkheid centraal staat. Hij vindt het een mooie verbintenis omdat: ‘Poëzie kan de vergankelijkheid in de taal zelf voelbaar maken’ maar, ‘Woorden alleen kunnen niet uitdrukken wat de bundel beoogt. Woorden zijn niet vergankelijk genoeg.’

Hoe maak je als dichter bij een optreden contact met je publiek? Rogier de Jong geniet van de aandacht en tegelijkertijd blijft hij een product van de Nederlandse calvinistische cultuur waarin het 'not done' is jezelf in het zonnetje te zetten. Maar op de bühne mag, nee móet je opeens in de belangstelling staan. Want het is immers jouw feestje!

De documentaire 'Ik heb voor niks geschreven', gemaakt door Sharon Kromotaroeno, gaat over het leven en werk van Koenraad Goudeseune. De maakster is geen beelddenker, maar houdt erg van taal. Ze identificeerde zich met Goudseseune omdat hij een buitenstaander was en weinig zichtbaar. De nagelaten gedichten van Koenraad, die postuum zijn uitgegeven door uitgeverij Atlas-Contact, zijn één voor één prachtig.

Herbert Mouwen bespreekt de biografie ‘Morgen wordt het voor iedereen maandag’ van Wiel Kusters over Gerrit Kouwenaar (1923-2014). De ondertitel luidt: ‘De oorlog van Gerrit Kouwenaar’. Mouwen vindt de biografie zeer geslaagd, Kusters is een deskundig onderzoeker en kenner van het werk van Kouwenaar: ‘Kusters laat zien dat de periode van de oorlog van grote invloed is geweest op de moeizame ontwikkeling van Kouwenaars dichterschap.'

Als kind wilde Leen Raats alle wereldproblemen verhelpen. ‘Natuurlijk besef je dan op een gegeven moment dat je dat niet kan, maar dat je wel de wereld van individuele mensen een beetje kan veranderen.’ Dat doet ze door mooie dingen te schrijven die hen ontroeren, waarin ze herkenning of troost vinden bijvoorbeeld. Ze hoopt een verschil te maken.

In 2017 won Merel van Slobbe de Meander Dichtersprijs, nu debuteert ze met de bundel: ‘De maan schijnt feller in de metaverse’. Volgens Æde de Jong, ‘een soort poëtisch engagement’, hij is onder de indruk: ‘Het is een beklemmende bundel waardoor je gaat verlangen naar poëzie over goden, sirenen en bosnimfen in plaats van technische dystopieën en klimaatcatastrofes. Alleen al daarom is het een relevante dichtbundel. De eenzaamheid van een wereld die meer verbonden is dan ooit is echt invoelbaar.’