Meandermagazine

Peter J.R. Vermaat vraagt zich na de diagnose Alzheimer, die zijn vader gesteld kreeg, af wat er in taal nog kan worden behouden – of liever nog geschapen – van wat er tussen hen bestond. Met de reeks De vaderverzen hoopt hij dat de lezer in de taal meer kan terugvinden dan de dichter er in verloren heeft.

Op de plek van een recensie vandaag – en de komende dagen – gedichten van onze recensenten en andere medewerkers, te beginnen met Paul Roelofsen. Zijn poëzie is duister, humoristisch, onverwacht, beklemmend maar ook liefdevol, relativerend en troostrijk. Met een zin als ‘tracht woorden te ontluchten / spreid licht in de kelders van de taal’ is hij een ‘niet koest te krijgen krijger in woudzang’.

Hans Franse herinnert zich een onderwijservaring met de brugklas van de MAVO. Het stampwerk (dictee, opstel, ontleden) begon hem tegen te staan dus ging hij op de literaire toer. Hij schreef de tekst van een gedicht op het bord en las gezamenlijk. Het ‘Heks heks’ van Elburg leverde een leuke discussie op maar ook een gesprek met de directeur.

Rogier de Jong bespreekt ‘Rondeel’ van Koos Schuur (1915-1995). Er is meer tussen hemel en aarde dan stoffelijk existeren – dan opstaan, werken, eten, voortplanten en slapen. De bezwerende herhalingen van een rondeel maken het misschien wel dé dichtvorm bij uitstek om het najagen van dromen te bezingen. 

De poëziewedstrijd voor de Rob de Vos-prijs 2023 gaat van start. Dit jaar werken we met een verplicht thema. Deelnemers kunnen hun gedicht insturen van 15 april t/m 30 september. Laat u inspireren door ons thema. Wij kijken uit naar de gedichten en de organisatie en jury laten zich graag verrassen. Doe mee!

De zee was zijn leven. Iets van die weidsheid is in de gedichten van Bernard Lichtaard terug te vinden. Misschien zat de eerste poëzie in het Hooglied, het hielp dat zijn vader goed kon voorlezen. Nog steeds leert hij door heel veel poëzie te lezen. In zijn werk wil hij zo helder mogelijk zijn en toch ook dat de lezer moeite moet doen.