Meandermagazine

Recensent Herbert Mouwen vindt ‘Liefde in tijden van brand’ van Mark Boog zeer toegankelijk en de moeite waard: ''De buitenwereld kan zo destructief zijn, zo alles vernietigend in brand staan, zo’n vuurzee zijn, dat je geen keus hebt dan om je af te schermen. Je moet. Wanneer je je dat realiseert, dan is er altijd nog het vuur in jezelf dat jou (en je geliefde) ontplooiingskansen geeft: de vurige liefde, het brandende verlangen, ‘het zinderende lijf’, de smeulende aanwezigheid van de geliefde die bij tijd en wijle explodeert in verhitte hunkering.''

Voor Janine Jongsma is een nieuwe wereld opengegaan; iedere dag wordt zij ondergedompeld in andermans poëzie en ze vindt die wereld fascinerend mooi! Door het lezen en schrijven van recensies komt ze niet meer toe aan het dichten zelf maar dat vindt ze niet erg. Ze heeft in ieder geval een meer dan lezenswaardig debuut neergezet waar het plezier vanaf spat.

In de derde Poëzie Kort van dit jaar bespreken we vier bundels: Carl Norac – ‘Journal de gestes / Gebarendagboek’ (Eric van Loo), Brigitte Spiegeler – ‘Ongeëvenaard’ (Janine Jongsma), Jozef Deleu (redactie) – ‘Het Liegend Konijn 2020 / 1’ (Hans Puper), Gilles Boeuf – ‘Generaties’ (Eric van Loo)

Zijn het enerzijds zinnen als “de hemel heeft je ingeduffeld met zijn allerzachtste deken”, anderzijds komt dichter Rik Dereeper met een term als Kontjessmart, noemt hij eerst “het geile krijsen heeft zij aan de meeuwen uitbesteed”, later wordt het “taal die krimpt (sterven, erven, even), zo bestaat het laatste jaar uit stapjes door nat zand”. In Vlaanderen wordt men nog gelauwerd!

Met ‘De verschroeide Hof van Eden’ schotelt schrijver Daniël Van Hecke de lezer een kanjer van dichtbundel voor: 160 pagina’s en 13 cycli. Een bundel die ook zijn licht op de actualiteit laat schijnen, getuige het bijvoeglijk naamwoord ‘verschroeide’ in de titel. Marc Bruynseraede raadt de lezer aan de iPad bij de hand te houden: ‘De auteur beschikt over een brede culturele en cultuurhistorische bagage en gebruikt deze graag als referentiekader.’

Moralistische critici zijn er altijd geweest, maar de laatste jaren zijn zij vanuit hun ideologische ‘gelijk’ soms zo fel, dat ze angst van dichters en waarschijnlijk terughoudendheid van uitgeverijen veroorzaken. Het gevolg als zij daaraan toegeven: nietszeggende bundels, die je niet langer dan een paar dagen bijblijven. De maandelijkse column van Hans Puper.