Meandermagazine

Ook voor de niet sportievelingen zijn de gedichten van Harmen Malderik een uitdaging tot een bepaalde prestatie te komen waarbij het uitzicht onderweg tot diepgaand inzicht leidt in allerhande zaken die daarvoor wellicht achteloos bekeken werden. Alles om niet in het vermaarde Zwarte Gat te vallen, al heeft deze sporter ons allang ingehaald.

In de tweede Poëzie Kort van dit jaar bespreken we vier bundels: Bloemlezing – Kus of ik zoen (Ernst Jan Peters) Helma Snelooper – Opvouwbaar bos (Janine Jongsma) Willem Thies – Schoon (Ernst Jan Peters) Ton van ’t Hof – Waar tijd al niet goed voor is (Janine Jongsma)

‘Een eenvoudige boerenjongen uit Vlaanderen,’ noemt hij zichzelf. Of we deze uitspraak van Jens Meijen helemaal serieus moeten nemen is de vraag. Meander interviewde hem vanwege zijn bij De Bezige Bij verschenen debuutbundel Xenomorf . De gedichten daarin gaan over de klimaatcrisis. Of gaan zij over de vraag wat de klimaatapocalyps betekent voor de poëzie?

Maurice Broere bespreekt ‘Reis naar de eilanden’ van Pieter Sierdsma: ‘Een bundel om heerlijk bij weg te dromen in mooi verwoorde observaties. Het individuele zit voornamelijk in de particuliere observaties. Die maken de eilanden door de dichterlijke taal wel zeer toegankelijk. Een diepere betekenis hoeven we, denk ik, niet te zoeken; gewoon genieten van de opgeroepen beelden en laat je wegdromen in de sfeer.’

Ieder heeft zo zijn favorieten en voor wie de moeite neemt de hele top 100 door te spitten van De Gedichtenwedstrijd, zijn er verrassingen die de jury wellicht zijn ontgaan. Onbekende namen en altijd terugkerende, nieuwe dichters en ervaren rotten in het vak. Over regen en twijfel, de andere kant en oneindigheid, over alternatief en lief, een dicht hoofd en de postbode.

Taalpodium Emmen bracht de Light Verse-bundel ‘Lichtvoetig III’ uit, een selectie uit de beste inzendingen voor het Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten 2019. Hans Franse genoot van de onverwachte taalvondsten, de scherpe pointes en de subtiele humor. Al blijkt ook uit het gedicht van winnaar Christian Abbing dat de grens tussen light verse en serieuze poëzie soms moeilijk te trekken is.