Meandermagazine

Kerstwens!

Pieter Sierdsma over de onrust van Kees Ouwens. Een dichter met een volstrekt eigen thematiek, gericht op het bepalen van de afstand van het individu tot zijn omgeving. Niet in een maatschappij kritische zin, maar in een diep romantische betekenis, als een eindeloze zoektocht naar een waarheid tussen ervaring en de natuurlijke zelfprojectie.

Zijn deze dichters vergeten? Werk van Adriaan Jaeggi, Derrel Niemeijer en Martijn Teerlinck. Te jong gestorven, dwarse talenten, helden ieder op hun eigen manier. Muzikale einzelgängers, onnavolgbaar? Hebben hun optredens en hun poëzie geleid tot navolging?

Recensent Peter Vermaat heeft een scherpe pen en die gebruikt hij met verve. Wij vroegen hem waarom hij uitgerekend die pen hanteert? Hij legt het haarfijn uit en geeft aan: ‘het is nuttig wanneer iemand regelmatig in het loofbos de ondergroei snoeit.’ Het commentaar van Peter Vermaat.

Judith Nieken bedacht teksten voor Kinderen voor kinderen en Sesamstraat. Ze houdt van klare taal, zonder franje en poespas en schrijft altijd in een bepaalde cadans. Ze kan heel lang schaven aan een gedicht, maar dat mag je er nooit ofte nimmer aan af zien. En de muze komt en gaat, er is geen vastomlijnd plan.

Gerard Rozeboom stelde ‘Poëzie in het donker’ samen. Een bundel over afscheid, troost en hoop. De uitgever koos het winnende gedicht. Hans Franse geeft aan dat we niet te maken hebben met ‘normale poëzie’, maar met ‘hemelpost in dichtvorm’. Hij concludeert: ‘Een mooie bundel: troost, verlangen, verdriet, soms direct, soms indirect uitgedrukt.’