Recensies

Met poëzie sla je geen deuk in een pakje boter, dat weet elke realist. Maar dat je in een gedicht iemand onder de trein kan schrijven, laat Anne Büdgen zien in haar bundel Ik schrijf u nog. Poëzie met impact, alleen weggelegd voor de liefhebbers.

De gedichten in Dirk Kroons Bijna oud, gedichten van een babyboomer nemen je vanaf de eerste pagina op sleeptouw. Kroon bezit de gave om de fee van de weemoed met fluwelen handschoenen aan te pakken en te paaien.

Drie stromen van Wim Jilleba is een sympathieke bundel. Maar omdat de gedichten blijven steken in bedoelingen blijft de ontroering uit. Dat komt doordat de schrijver benoemt, niet oproept.

December 2011 maakte Theo Monkhorst een voor een dichter vruchtbare reis door Tanzania. Het leidde tot de aansprekende poëziecyclus Als zand in plooien van een olifant / as sand in wrinkels of an elephant.

Hij oogt mooi, de omslag en Schaduwgrens maakt zeker kans om te worden uitverkoren tot een van de best verzorgde boeken van het jaar. Geldt dat ook voor de inhoud van deze nieuwe bundel van Hans van de Waarsenburg?

Het tragische eindpunt van de oud-Griekse mythe over Theseus, Ariadne en de Minotaurus vormt het begin van Schrikdraad, de nieuwe dichtbundel van Herlinda Vekemans. De titel verwijst naar de draad die Theseus uit het Labyrint hielp te komen. Het woord zelf voorspelt al de ongelukkige afloop van de mythe en wellicht ook een prikkelende 'rondleiding' door, of interpretatie van, het aloude verhaal.

In een mooie uitgave van C. de Vries-Brouwers verscheen van de West-Vlaamse dichter Hervé J. Casier (Brugge 1943) onder de titel De Warvingegedichten een ruime keuze uit de veertien bundels die hij eerder publiceerde. Twee ervan verschenen bij het Brugse Orion, vijf bij De Beuk en de laatste, integraal opgenomen, bij de uitgever die het aandurfde met een verzamelbundel te komen die maar liefst 241 gedichten telt.

Hollands Maandblad is bezig aan zijn 53ste jaargang. Het onlangs verschenen februarinummer is nummer 771 en opnieuw een mooie mix van proza (o.a. Maarten 't Hart, Frans Pointl en A.L. Schneiders) en poëzie (o.a. Vroman, Korteweg, Gerbrandy en Ilse Starkenburg).

Dit is geen poëzie van de straat. Dat was bij het eerste doorbladeren van Incantaties I van Inge Braeckman al duidelijk: 'Hypocrene', 'Lilith (zonder cyber)', 'Oedipus Rex'; drie achtereenvolgende titels van de reeks 'Aantekeningen'. Je ontmoet Pegasus die de dartele muzen tot stilte verzoekt. Dit is poëzie van een ingewijde.