Recensies

Hettie Marzak verdiepte zich in de ‘Verzamelde gedichten’ van Jean Pierre Rawie. In diverse versvormen dicht hij ‘in een taal die tegen de charme van het archaïsch woord aanleunt, maar die nooit geforceerd of overdreven aandoet.’ Zijn enorme eruditie blijkt uit de talloze vertalingen van gedichten in verschillende talen. ‘Deze verzamelbundel getuigt van vakmanschap, bezieling en gedrevenheid, alles binnen een zelf opgelegde restrictie, die dwingt tot concentratie en vindingrijkheid.’

Paul Roelofsen bespreekt de bundel ‘De zwaluwen zijn dit jaar niet gekomen’, van Robin Veen. Hij vindt dat de keus van de dichter om over te gaan op de vaste vorm van het sonnet, een schot in de roos is geweest. De gedichten zijn van een hoog niveau en hij beveelt de bundel van harte aan.

De verzamelbundel ‘Het gras lacht groen’, wil met klimaatgedichten en korte verhalen hoop bieden voor de toekomst. Kamiel Choi vindt de bundel prachtig vormgegeven met mooie illustraties erin, maar mist een gebrek aan humor om klimaatontkenners op andere gedachten te brengen. Hij vreest dat de bundel ‘te lief is om te zorgen voor reuring en een verschuiving in het denken van zijn lezers.’

Ali Şerik beschrijft in zijn bundel, ‘De zachte veren van de tijd’, in epische verzen, het lot van vluchtelingen in deze tijd en weeft de verhalen van vroeger erdoorheen. Anneruth Wibaut is zeer te spreken over de rijke taal en de bundel in zijn geheel: ‘Ali Şerik heeft een groots werk geschreven waarmee hij vluchtelingen hun volwaardige plek als mens geeft in de geschiedenis. De toekomstzoekers worden individuen onder zijn handen.’

De drie laatste dichters uit de top 10 die genomineerd waren voor de Rob de Vos-prijs 2024 stellen zich vandaag voor met de publicatie van hun gedicht. Ook is het jurycommentaar weer te lezen. Een eervolle vermelding voor Nanny Luijsterburg, Els de Groen en Liesbeth V. Hafenrichter.

De winnaars van de Rob de Vos-prijs 2024 zijn inmiddels bekend. De overige genomineerde dichters uit de top 10 krijgen een eervolle vermelding. Zij stellen zich voor met de publicatie van hun gedicht. Vandaag het eerste deel met dichters: Elise Vos, Hanneke Middelburg, Rob Boudestein en Annika Cannaerts

Volgens Jeanine Hoedemakers hebben volwassen ergens in zich een jeugdige lezer bewaard die kan genieten van jeugdpoëzie. Ze bespreekt de bundel van Edward van de Vendel met de titel: ‘Hannes en Hassan weten meer dan jij’. Op ludieke wijze maken we kennis met de belevingswereld van de twee katten op de cover: ‘De linker kat is Hannes en de rechter Hassan. Het zou best andersom kunnen zijn natuurlijk. Ze kijken je allebei aan en je begrijpt dat je het fout doet.’

Dit jaar werden we overstelpt met gedichten die streden om de Rob de Vos-prijs van 2024. Het thema 'Overmacht' sprak velen aan. De organisator en de jury hadden er een hele kluif aan. Winnaar is geworden Monique Leferink op Reinink met haar gedicht 'Canto'. De tweede prijs gaat naar Laurens Hoevenaren met zijn gedicht 'Beneden peil'. De derde prijs is voor Astrid Arns met haar gedicht 'Hologram'.

In ‘Jaag de veulens weg’ van Jan Holman is de taal zelf een terugkerend thema, Paul Roelofsen merkt op dat dat we kennismaken met Holmans obsessie voor woorden. De dichter weet je te overrompelen in het slot van een gedicht. Roelofsen concludeert: ‘Het duurde even voor deze bundel mij raakte, maar zodra dat het geval was boeide deze me van begin tot eind.’