‘Onlangs kreeg ik de bemerking dat mijn poëzie vaak benoemt. Dat is volledig waar’, zegt Maarten Inghels. ‘Ik wil de dingen een nieuwe naam geven, een ander uitzicht. Door alles achteraf op te schrijven gaan die dingen pas echt bestaan, een nieuw leven leiden. Ik leg vast om niet te vergeten, ik wil archiveren. Maar ook: als ik dit nu opschrijf, is het dan ook gebeurd? Is dit de waarheid?’
Dichter en beeldend kunstenaar Estelle Boelsma kan gebiologeerd raken door de schoonheid van een woord, van taal, al ziet ze schrijven niet voornamelijk als een vorm van expressie. ‘Ik lees woordenboeken voor mijn plezier, ik heb altijd een stapeltje naast mijn bed liggen. ‘Woordgeil’ in populaire frase.’
Claudio Rodríguez geldt in eigen land als een van de grootste Spaanse dichters van de vorige eeuw. In Nederland is hij nog nagenoeg onbekend, maar daar brengt Meander nu verandering in.
AJENO Largo se le hace el día a quien no ama y él lo sabe. Y él oye ese tañido corto y duro del cuerpo, su cascada canción, siempre sonando a lejanía. Cierra su puerta y queda bien cerrada; sale y, por un momento, sus rodillas se le van hacia el suelo. Pero el alba, con peligrosa generosidad, le refresca y le yergue. Está muy clara su calle, y la pasea con pie oscuro, y cojea en seguida porque anda sólo con su fatiga. Y dice aire: palabras muertas con su boca viva. Prisionero por no querer, abraza su propia […]
de brievenbus hapert niet; het minacht, hij loopt de kamer uit de hoek om onhandig vloekend, dralend totdat er een nieuwe omhelzing – tja, …de lucht is vandaag ook niet zo afwezig wacht hij gaat geen brief schrijven, pakt geen cheques uit zijn bureaula, houdt geen dagboek bij, voorzichtig strooit hij vliegtuigjes uit het raam, het balkon is een granieten vesting (zijn ouders zijn er trots op) een schuilplaats voor als er een vliegtuig neerstort zijn vriendin is vandaag ook niet zo afwezig I ik ben nijinski’s kleindochter een ballet van faunen giet ik uit over rozemarijn II hoor […]