Onlangs verscheen de bundel Geluk, met werk van 120 werelddichters, uitgegeven door de Nederlandse tak van Amnesty International. Alle bijdragen zijn pro deo, zodat de complete opbrengst van de relatief goedkope (€ 10!) uitgave ten goede komt aan de activiteiten van deze organisatie. Sander de Vaan sprak met de samensteller, Daan Bronkhorst, die ook een groot aantal vertalingen leverde.
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het negenendertigste gesprek, met Monique Wilmer. Over het moment waarop ze met (Engelse) poëzie in aanraking kwam, de bevlogenheid van een docente, de geur van oude boeken, een bepaald talent dat aanwezig moet zijn en onderhouden moet worden, potentie en de betrokkenheid en expertise van de medewerkers bij Meander.
Olax is een bijzondere eend in de poëtische bijt. Hij schrijft in z’n eentje kransenkransen. Dit jaar verscheen zijn vijfde, getiteld Zo feestend leef ik naar het einde toe. Zijn eerste dateert van 2018 en vormde de primeur in de Nederlandse taal. Hij ziet dichten vooral als puzzelen en streeft ernaar een solosonnettenkransenkransenkrans te schrijven van 2955 gedichten.
Hij ontwierp zelfs een sonnettengenerator. Inge Boulonois sprak met hem
Wat we zouden willen koesteren, vergeten we vaak. En wat we kwijt zouden willen raken, blijft maar in ons hoofd rondspoken, zegt Marie Brummelhuis. “Gelukkig is de poëzie er om de scheidslijn tussen kostbare schatten en levenslittekens enigszins te verzachten en soms zelfs op te heffen.” Haar werk is origineel, vol humor en ironie en, we zijn het met Ingmar Heytze eens, “noodzakelijk”.
Hans van Rossum raakte al jong onder de indruk van de poëzie van Omar Khayyam (Khorassan, circa 1040-1123). Recentelijk kwam Van Rossum met een selectie van 144 kwatrijnen in boekvorm (Probook, Utrecht). De uitgave werd geredigeerd door de dochter van Hans, dichter Ruth van Rossum. Sander de Vaan sprak met deze bezorger van een boeiend, tijdloos boek.