In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ de negende aflevering, met Romain John van de Maele. Hij ruilde in zijn eigen gedichten zijn opstandigheid in voor mededogen, steekt daarbij ook graag de draak met zichzelf, maar verliest nooit de rode draad uit het oog en blijft alert en kritisch bij alle poëzie.
In de serie “gesprekken met Meandermedewerkers” de achtste aflevering met Herbert Mouwen. Over “stiekem lezen, want lezen mocht niet, dat was geen studeren!”, de openbaring van gedichten ‘in vrije vorm’, dichters met elkaar in contact brengen en het creëren van je eigen werkelijkheid.
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zevende gesprek. Aan het woord dit keer Yolandi de Beer. Taal is haar huis, zegt ze. Het schrijven van recensies hielp haar de Nederlandse taal eigen te maken. Haar favoriete dichter, Ingrid Jonker, “kon dingen met taal doen die de som van woorden overstijgen.”
Eelkje Christine Bosch dacht als student aan de Schrijversvakschool bij het eerste vak poëzie: ‘Mooi! Ik ben toch geen dichter dus hier kan ik helemaal vrij zijn. Lekker een beetje spelen met taal en me niet zo druk maken om het eindresultaat.’ Maar deze dichter voelt zich nu helemaal thuis in de poëzie en gelukkig ook maar!
“Ons bestaan in een onmetelijk en eeuwig heelal is een raadsel. Wij weten nog zo weinig. Toch ben ik er intuïtief van overtuigd dat het universum, hoe en wat weet ik niet, ten diepste een bezield universum is.” Die bezieling zit in de gedichten van Atze van Wieren. Zijn bundel Eeuwig leven werd “een bepaald eindstation maar een nieuw thema zal zich vanzelf wel aandienen.”