LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

14 jun, 2008

moederliefde is niet altijd

Moeilijk doen of je de rode enkellaarsjes wilt hebben terwijl het broertje van een kennis van een meisje uit je klas dood is gegaan omdat hij in een koeienstal viel.
Ziekelijk optimistisch was de kennis van een meisje uit je klas maar toch overleed hij.

Russische gitaarmuziek klinkt door de auto

Je rijdt een mus aan en nu zullen zijn kindermusjes hun moeder nooit meer zien
Nooit meer wormen gevoerd krijgen door moedermus.
Geen warme vleugels.
Geen extra plastic versteviging voor het nest.

Gelukkig;
Er is nog een vadermus.
Sterk, zacht, redelijk kalend en in bezit van optimisme.
Hij redt de kindermusjes
en betaalt de rode enkellaarsjes.

Bedankt pappa.

Babsie
 

Nacht van de poëzie

Langzaam vallen mijn ogen dicht
als zandzakken die van
een berg af rollen,
als de berg moet niesen.

Gedempte geluiden van kerels uit de kroeg
nemen rare vormen aan – zingen ze een lied?
Een auto raast langs en de rode gordijnen lijken op die roze vogels
Flamingo’s?

Ik weet dat ik aan hem denk.
Ik wil dat niet want ik denk liever aan een broodje tonijnsalade.
Als er mensen langs moeten sta ik op.
Ik zit krap en een man reikt folders aan
maar niet aan ons.

Zien we er niet uit als dichters?

Dag nacht van de poëzie, tot 2009.

Babsie
 

Namen voor onze kinderen

Jij zei Pillow, ik zei Grape.
Hihat. Nee, dat doet teveel aan waterhoofd denken.
Tuin. Geen Tijl, geen Teun, maar Tuin, u hoorde het goed.
Plant.
Sparerib.
Mandela. Een blonde jongen met blauwe ogen (dat is zeker, want blauw en blauw is blauw) die Mandela heet. Een blonde jongen met blauwe ogen die Mandela heet.
Mag dat eigenlijk wel?
Ik zei Piccolo, jij zei Stoep.
Alladin, Fiets, Takkie.

Misschien moeten we maar een hond nemen.

Kila
 

Ik slaap, dicht en huil in bed

Toen ik mij eens heel snel omdraaide in bed
(omdat iemand de badkamer uitkwam
en ik niet wilde dat hij mij zag huilen)
schoot er een traan in mijn rechter oor.

Een traan die om jou gerold was.
Hij droop zich een weg tussen
mooie momenten en prachtige plekken
en gevoelde gevoelens die ik bewaar.

De volgende dag zat hij er nog.
Ik droeg hem ongewild mee,
want hij klotste en deed me
constant aan jou denken.

Ineens was hij weg.
Hij verdween op het moment
dat ik mijn telefoon aan mijn
oor deed en jij zei:

Het ruikt hier naar jou.

Kila
 

Osaka, Japan

K. Het was een rare winkel.
B. –

K. –
B. Vol felle rafelkleren, touwtjestassen, wolle sjalen, kralen, ikhoudnietvandesign sieraden.

K. Maar toen zij binnen kwam leek de winkel best normaal.
B. –

K. Ze was een los gekomen retro                                         ontpopte
B.                          gelaten           maar toch van deze tijd

K. hippe pop in een roze jurk                     (pauze) een late zomerstorm
B. hippe pop           witte       gemaakt van (pauze) zoete suikerspinnen

K.              haar lippen rood en in haar paarse legerhak stak
B.       haar haar was groen en in haar paarse legerhak stak

K. één zwart wit gestreepte maillot
B.                                              en één kanten meisjessok.

K. En ik stond in de winkel met mijn                 en
B.                                                spijkerbroek     jas.

Kila & Babsie
 

     Andere berichten

Peter De Voecht

Peter De Voecht is schrijver, docent en schrijfcoach. Hij  publiceerde eerder proza en poëzie in verschillende literaire tijdschriften...

Kinderpoëzie (V)

Kinderpoëzie (V)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Kinderpoëzie (IV)

Kinderpoëzie (IV)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...