Tweedehands
Je draagt nu eenmaal graag gevonden kleren.
Dingen die je zelf van straat opraapt.
Dat is niet nieuw vriend, velen gingen je voor
op dat beduimeld pad, noemden het pad duister
en begrepen niet waarom het buiten eerst steeds wel
en later nooit meer donker werd, niet helemaal.
Iedere maandag schrijf je dat op.
Je raadpleegt je adressenboek tot aan het einde
van het alfabet, een half uurtje op de bank – een relatie
beëindigen, hoe doe je dat? Met wie? Hoe te beginnen?
Waarom nog begonnen? Alles wordt eens afgedankt.
Je wou een plankje verven of in de vouw een gat gebrand.
Gesleten op de billen en een glimplek op de mouwen.
Hopeloos altmodisch. Ongelukje met de kwast. Alles lekt.
Daar zit je, onderuit gezakt.
Met je onafscheidelijke sigaret op je door anderen
afgeschreven tweezitsbank. Je leest adressen
van gezichten die je half vergeten bent
nu je in je strenge onvolmaaktheid over bent gebleven.
Zou Annabel misschien beschikbaar wezen
kan ik bij Zwaantje nog terecht?
Tweede leg
Het geweld uit de valpijp, de terugslag
van de vlotter in het reservoir, het zuinige
sissen van het pijpje naar de stortbak.
Je komt je handen wassen in de keuken
het is gelukt zeg je – we luisteren naar
het ruisen van de aanrechtkraan, het zeepje
klettert in het malle bakje naast de nagelborstel
en het natte lapje, de matte klap van de theedoek
vochtig, uitslaan, alsjeblieft, geef me een schone aan.
Met schone handen nu schets je de contouren
van je product en drijft een zware grapefruitlucht
de keuken in, de nieuwe luchtverfrisser, die telkens
twee keer zucht, een keer als je binnenkomt
een keer als je weer naar buiten gaat.
Partycentrum, Almere
Ik heb Evert gevraagd om te komen zingen
op het exotisch themafeest nu ik Bert ga trouwen.
We kozen een feestzaal met een intiem, knus karakter.
’s Middags zijn de foto’s in een tuincentrum gemaakt.
De natuur ziet er in dit seizoen zo verlept uit.
We moesten voor een kerstboom staan.
Het huwelijk zal ervoor zorgen dat het afgelopen is
met Bert’s onzekerheid, al heb ik Evert gevraagd
om vanavond in de feestzaal te komen zingen.
Droomland. Dat heeft hij op de begrafenis van mijn vader
ook gedaan. Het was zijn mooiste optreden ooit,
zei Evert later. Vanavond zingen we het samen.
