LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

4 sep, 2010

Strepen

Strepen wezen op
dagen gevangenschap
meten, kindervrezen,
hongersnood. ’s Avonds
gevangen vissen los
-laten op de koudstenen vloer
en dan nogmaals vangen,
nog een keer. En hoe we

keer op keer

mannensnorren maaiden
rebelse makkers opfraaiden
met rode kinnen, blauwe
holtes, gele vlekken, ze
flikkers noemden.

’s Ochtends woorden zoeken.
Vrouwenfoto’s aan de muur.
Langer moeten werken
voor je sigaretten
dan je nog te leven hebt.

F.
Voor Olga en Erik.

Sommige kinderen zijn gepland. Vroeger
dacht ik aan uitgedokterde schema’s
met vrijpatronen en uitgetekende cycli
opgehangen boven bed, een hoopje cellen
samengedwongen, samengebonden in een
unie, mensen die mee
-praatten over wie ik zou zijn, dacht genoemd
te zijn naar een hoopje mensen zonder eigen naam,
tot ik een gedicht las

over een vrouw en een man voor wie de wereld, het
leven, de zon en de maan en Orion en
de zwoele zweterige zomernachten met samengeplakte
lichamen, de kop koffie ’s ochtends gemixt met
Coolbest mango dagelijks samengevoegd in afgebroken
kussen, het avondlicht en de middagsores en de
sms’jes van hoe-vreselijk-het-allemaal-wel-niet-is,
de nuchterheid en de dronkenschap, de liefde
en de nutteloze ruzies, al die dingen, elke dag,
niet genoeg waren, niet genoeg zouden zijn, zonder
mij erin.

Blauwdruk

Ik heb je een blauwdruk
van mijn hart gegeven,
maar je zei dat je liever een röntgen
foto van mijn gebroken
voet had gewild, en mijn
botten in het gips.

Dit is hoe het altijd gaat tussen ons: ’s avonds kom jij moe
van je werk en vindt mij aan
het raam, sterren vangend met open vingers,
het huis ijskoud en mijn neus
stijf en paarsig blauw. Soms
zeg je “ik heb je
lief” en klinkt het als een
vloek, en soms word ik opnieuw
verliefd om de manier waarop je
rillend en in vier lagen
kleding verpakt, de ramen
tracht dicht te timmeren en
die oude neus van me
met mijn hoofd als toegift
in een bak warm water drukt.

(Je drukt altijd te hard, en ik denk aan
mannen die dit zonder bevriezingsgevaar
zijn ondergaan, die later – met
open botten en weggeknipt vlees
als reepjes schapenlever – zouden wensen
dat die waterbak nooit was
weggegaan.)

     Andere berichten

Kinderpoëzie (VIII)

Kinderpoëzie (VIII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...

Haliastur

Haliastur (1964) is een recent pseudoniem. Leeft in Gent. Schrijft poëzie. Publiceerde onlangs op De Schaal van Digther, zeer binnenkort...

Kinderpoëzie (VII)

Kinderpoëzie (VII)

‘Waarom leest iemand geen gedichten? Omdat iedereen (en die iedereen heeft nooit gedichten gelezen) zegt dat gedichten moeilijk zijn, dat...