Tellen en wegen in de vakantiekoffer
door Wilma van den Akker
K. Schippers is zo’n dichter die poëzie maakt van het doodgewone. Zijn twee draadjes rode wol doen mij denken aan het elastiekje van Buddingh’. Zag deze eerst een schaartje en later een bril in een simpel elastiekje, Schippers speelt met de wol en het cijfer twee.
wol
het rood van
twee draadjes
op tafel
of het cijfer
twee gehecht aan
rode draadjes
of wol die de
twee en het rood
samenvat
In tellen en wegen probeert hij het gewicht van een schaduw te bepalen en de impact van het lezen op woorden. Slijten woorden als ze gelezen worden? […] De aanraking / van duizenden lezers kan een woord vernietigen. // (‘Pizzicato’, pag. 54.)
Wat opvalt in de bundel is de diversiteit aan observaties, gedachtegangen en vormen. De dichter beheerst de taal en speelt ermee. Hij toont zelfs de poëtische kant van optelsommen. Zonder in numerologie te vervallen, zet hij interessante patronen neer bij het optellen van de getallen 1 t/m 100.
En dan staat daar ineens de verzameling zinnen die Schippers uitkoos van overlevenden van de Bijlmerramp, compleet met de oorspronkelijke spelfouten. Een paar fragmenten:
In die tegel zit een vriend van mij
in mijn tegel zit een blauwe tranenrij
was naar de avondsuper om brood te kopen en rende naar buiten
[…]
het vliegtuig kwam recht op mij af maar het was mijn tijd nog niet
mijn nicht zou eigenlijk verkering met hem hebben gehad
daar was een zwarte wolk met sterren erin
[…]
veel stukjes spiegel zie je je eigen gezicht helemaal misvormd en
gebroken
[…]
ik heb een tegel gemaakt omdat me vrientje is doodgegaan
[…]
deze bloem gaat niet dood alle andere wel
heb ik een groot oog van verdriet gemaakt
toen het nacht was kwam de maan
Deze brokstukken hebben weinig te maken met tellen en wegen. Hier spreken mensen die de dood van dichtbij hebben gezien. En de dichter bracht hun woorden bij elkaar.
Voor iedereen die nog een plekje over heeft in de koffer of rugzak: neem vooral tellen en wegen mee op vakantie. De bundel is plezierig en gevarieerd leesvoer. Het enige risico is dat je het in een ruk uitleest. Maar ach, wat weegt zo’n boekje nou?
