teksten/collages/tekeningen
door Joop Leibbrand
Marianne Grootenboer (1940) publiceert sinds 1997 verhalen, gedichten, prentenboeken voor kinderen, jong volwassenen, volwassenen, zowel in eigen beheer als o.a. bij Van Goor en uitgeverij Tutti. Aanvankelijk als Marianne Smits, onder de naam van haar eerste echtgenoot, vanaf 2004 onder haar meisjesnaam.
Van toen en nu en héél misschien ook morgen is een laat eerbewijs aan haar tweede echtgenoot, componist, muzikant en tekstdichter Peter Snoei (1940-2007).
Snoei timmerde begin jaren 60 aan de weg als jazz-pianist en zijn naam dook regelmatig op in combinatie met dichters als Jules Deelder, Simon Vinkenoog en Rikus Waskowski.
Als componist schreef Snoei muziek voor documentaires en werkte hij onder meer met popgroep The Buffoons. Later ontwikkelde Snoei een speciale interesse voor geestelijke liederen en begon hij aan het op muziek zetten van Gerard Reve’s gedichten uit Nader tot u, waaruit de liederen-cyclus Carmina Revianum voortkwam.
Voor zijn talrijke commerciële composities werd Snoei vele malen bekroond; in 2003 werd hij uitgeroepen tot de meest succesvolle componist in advertising music van Nederland.
Marianne Grootenboer gebruikte voor de schutbladen van haar boek facsimile’s van bladmuziek van een van Snoei’s Duitstalige liederen (slecht te ontcijferen, maar het laatste woord is ‘sterbe’), opent en besluit het boek met bladzijden blanco muziekpapier en gebruikt dat ook nog eens als achtergrond van iedere pagina. De bedoeling ervan is moeilijk te missen.
Grootenboers korte gedichten staan afgedrukt op 35 uitbundig vormgegeven, kleurrijke bladzijden; voor een deel zijn het speelse, onbezwaarde notities, maar regelmatig zijn ze ernstig en bedachtzaam, althans zo bedoeld. Een groot dichteres is Grootenboer niet; zij schrijft wat stijfjes, haar zinnen lopen nogal eens stroef:
LENTE
Wie noemt mij als mijn tijd mijn wil ten grave
draagt en lente op veel te grote voeten gretig
weergekeerd naar dat wat onder wenselijk wordt
verstaan in overmoed de aarde breekt tot iets
dat mijnerzijds niet is.
Wie noemt mij als ik op deze overmaatse dag
verzaak, onttroond verdwijn?
Wie zal ik zijn?
Dit vond ik een van haar betere:
REIS
Is er iemand die je koffer pakt
de luiken sluit de deur
Is er iemand die naar je glimlacht
als de tijd haar zeilen hijst
Het boek is mooi uitgegeven (kwarto formaat, harde kaft, ingenaaid) en ziet er ook inhoudelijk prachtig uit. Het overvloedige beeld brengt de teksten beslist op een hoger niveau, want het is de meerwaarde van het geslaagde prentenboek dat de woorden er een extra dimensie in krijgen.
Een mooi geschenkboek.
