LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Gedichten

7 feb, 2016

Uit het Engels vertaald door Sander de Vaan

Dat licht

Het verscheiden van een mens
is als een kapotte straatlantaarn
in een grote stad.
De overige lantaarns geven nog licht
zelfs aan die donkere hoek
of die plek ergens tussenin
zodat onduidelijk blijft
of dat licht ooit scheen of niet
totdat iemand
de kapotte lamp vervangt
door een nieuwe.

Nu je niet meer naar buiten gaat

Nu je niet meer naar buiten gaat
vanwege je ziekte
is je wereld beperkt tot wat
je door het raam kunt zien
en wiegt een zee vol herinneringen
ongeordend in je brein.
Voor mij zit je nog steeds in dat café
met een glas brandy op tafel
wachtend op je vrienden
of verhalend over je leven
vermenigvuldigd in tal van spiegels.

Op mijn verjaardag

Droefheid
op mijn verjaardag!
vanwege de niet verwezenlijkte dromen.
Hoe hoger ik ze in de lucht plaats
hoe sneller ze vervliegen.

De baal met wensen
veroudert onmiddellijk.

Wat moet ik doen met mijn dromen?
Moet ik ze zaaien
als plantenzaad in de aarde?
Ik kan voor ze zorgen zodat ze groeien
zichzelf ontkennen
hun weg door de duisternis vinden
en bloeien bij daglicht.
Vervolgens groeien ze hoger en hoger
totdat ze als bomen worden
waartegen het opkijken geboden is..

     Andere berichten

Inge Boulonois

Inge Boulonois

Inge Boulonois (Alkmaar, 1945) schrijft light verse en serieuze gedichten; van origine is ze schilder. Volgend jaar hoopt ze ter...

Romain John van de Maele

Romain John van de Maele, Aalst (1948), dichter, recensent, literair vertaler, lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde in...

Mandy Eggerding

Mandy Eggerding

Mandy Mariska Eggerding (1968) is theatermaker en dichter. Samen met kunstenaars Peter Day en Rogier Alleblas richtte zij eind jaren...