Heimwee
Ik heb het vaak zo zwaar moeder
Omdat ik nergens bij pas
Dan droom ik van uw baarmoeder
Toen alles koek en ei was
Tegenvaller
Ik heb toch laatst zo’n rare film gezien
Een vrouw was in de keuken aan het boenen
Althans, een vrouw…ze leek pas zeventien
Vrij schaars gekleed – ze had het warm misschien –
Op van die hooggehakte, smalle schoenen
Dat was beslist onpraktisch, bovendien
Kwam uit het niets een man, zeer masculien
(Waarschijnlijk Afrikaans van origine)
En die begon de blonde vrouw te zoenen!
Maar dat verbaasde mij want ik zou zweren
Dat hij zojuist de dame had verteld
Dat ie de kraan of zo kwam repareren
En ook al spoot er water op hun kleren
En was dat lek dus zeker niet hersteld
Besloot hij daar geen tijd aan te spenderen
En moest die vrouw verdorie zelf proberen
Om zijn gereedschap veilig te hanteren
Had ze nu maar een loodgieter gebeld
Toen bleek er buiten nog een vrouw te staan
Die door het raam het stel stond te begluren
Ook zij had minimale kleding aan
En oogde met het schouwspel zeer begaan
Wellicht kwam deze dame van de buren
Die ook te kampen hadden met zo’n kraan
Maar ja, zolang daar niets aan werd gedaan
Leek ook dit voorval nergens op te slaan
Het had meer zin een vakman in te huren
Ik vroeg me af of iemand nog zou pogen
Het water af te sluiten uit fatsoen
Maar bij totaal gebrek aan spanningsbogen
Laat staan goed opgebouwde dialogen
Had ik de film reeds afgekeurd en toen
De kledingstukken door de lucht heen vlogen
Maar stellig niet om ze te laten drogen
Ontbrak het mij aan inlevingsvermogen
Ik ben iets anders voor mezelf gaan doen