Lena Vercauteren (°1996) studeert Theaterwetenschappen aan de Universiteit Gent en schrijft poëzie, essays en libretto’s. Haar werk is al in Het Gezeefde Gedicht verschenen. In haar teksten verkent ze het menselijke en hoe we in de wereld staan. Daarnaast werkt ze als poëzieredacteur voor Kluger Hans.
foto Auw La
De smaak van garnalen
–
Een proefpanel van garnalen
beoordeelde de oceaan als te zuur
en stierf in protest uit.
–
Een tomaat ligt te rotten
in een moestuin op de buitenring.
De eigenaars kijken over de huur
die maandelijks van hun rekening gaat.
–
Je hebt je havermelk,
de minder vervuilende auto,
pogingen tot het redden
van de garnalen.
–
De gletsjers zijn ver van je bed.
Je smaakt de oceaan nog niet.
–
Een proefpanel van garnalen
beoordeelde de oceaan als te zuur
en stierf in protest uit.
–
Een tomaat ligt te rotten
in een moestuin op de buitenring.
De eigenaars kijken over de huur
die maandelijks van hun rekening gaat.
–
Je hebt je havermelk,
de minder vervuilende auto,
pogingen tot het redden
van de garnalen.
–
De gletsjers zijn ver van je bed.
Je smaakt de oceaan nog niet.
Jager-verzamelaar
–
Met mijn hand boven een wateroppervlak
zoek ik de primitieve mens op.
De vis kent mijn vaardigheden,
maakt zich geen zorgen.
–
In mijn spieren moet toch geschiedenis zitten?
Een ontdekkingsdrang naar vuur,
een jager-verzamelaar in sluimerstand,
klaar voor prooi en bessen.
–
Ik vind mijn vis uiteindelijk in gang 8
naast de ingevroren aardbeien.
’s Avonds kijk ik naar leeuwen
en val in slaap voor de aftiteling.
–
Met mijn hand boven een wateroppervlak
zoek ik de primitieve mens op.
De vis kent mijn vaardigheden,
maakt zich geen zorgen.
–
In mijn spieren moet toch geschiedenis zitten?
Een ontdekkingsdrang naar vuur,
een jager-verzamelaar in sluimerstand,
klaar voor prooi en bessen.
–
Ik vind mijn vis uiteindelijk in gang 8
naast de ingevroren aardbeien.
’s Avonds kijk ik naar leeuwen
en val in slaap voor de aftiteling.
Vers
–
Ik heb mezelf in een moestuin begraven
om nog een paar weken verder te rijpen.
–
Mijn haar is groen van een onwetendheid
die je nog net schattig kan vinden,
tot naïviteit als schimmel over mijn huid kruipt.
–
Laat de hond mij omgraven
en aan de eettafel presenteren.
Schrik niet van de grijze huid
en de geur van gerijpte organen.
–
Begraaf me opnieuw
tussen de tomaten en courgettes.
Als pasta primavera ga ik pas echt nuttig zijn.
–
Ik heb mezelf in een moestuin begraven
om nog een paar weken verder te rijpen.
–
Mijn haar is groen van een onwetendheid
die je nog net schattig kan vinden,
tot naïviteit als schimmel over mijn huid kruipt.
–
Laat de hond mij omgraven
en aan de eettafel presenteren.
Schrik niet van de grijze huid
en de geur van gerijpte organen.
–
Begraaf me opnieuw
tussen de tomaten en courgettes.
Als pasta primavera ga ik pas echt nuttig zijn.