door Karel Wasch
–
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Mensen kunnen onverwachte kanten bezitten in hun karakter. En in iedere boef schuilt een oprecht gevoelig mens.
Ik zal na deze stichtelijke woorden uitleggen wat ik bedoel. En lezer, U hoeft het er natuurlijk niet mee eens te zijn.
Maar laat ons beginnen bij het begin zoals Dylan Thomas zijn stemmenspel Onder het Melkwoud begint.
Diezelfde Dylan Thomas (1914-1953) die een wereldberoemd gedicht schreef:
–
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
–
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
–
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
–
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
–
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
–
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
tekening Dylan Thomas (c) Margriet van Hees
Dylan Thomas schreef het gedicht voor zijn vader waar hij een haat/liefdeverhouding mee had. De vader die diepgelovig op de dood lag te wachten. Maar Dylan, de zoon, roept hem op zich te verzetten tegen de dood. Rage kan gezien worden als verzet, als de ultieme poging de dood te bezweren en hem te weerstaan. The Dying of the Light is het onvermijdelijke moment waarop het licht uitgaat. Of zoals onze toenmalige premier Jan Peter Balkenende zei na de dood van Koningin Juliana: ”De schemerlamp, die we Juliana noemden is definitief gedoofd.”
Sam Klepper (1960-2000) was een crimineel, die zich met gokautomaten bezighield maar ook in drugs handelde en mensen afperste. Zijn kompaan John Mieremet was een even goede gangster en gevaarlijk crimineel. Het duo stond bekend onder de naam Spic en Span vanwege de meedogenloze stijl waarmee zij zich van tegenstanders ontdeden.
Beide heren werden geliquideerd door concurrerende schurken als Holleeder en Bruinsma. De uitvaart van Klepper werd door Hell ’s Angels geregisseerd. Met veel lawaai en machtsvertoon reden ze op hun motorfietsen naar de begraafplaats om Klepper de laatste eer te bewezen. Tot mijn grote verbazing stonden in de rouwadvertentie voor Klepper de eerste regels van bovenstaand gedicht. Was de crimineel zacht geworden vanbinnen, was zijn laatste wens een ode aan verzet tegen de dood? We zullen het nooit weten. In één borst leefden kennelijk twee zielen.
foto Delorean (c) Bil Brandt
Een bedrieger met criminele inslag was de bekende Amerikaanse automagnaat John Delorean (1925-2005). Aanvankelijk een big shot bij Ford ontwikkelde hij een status als verkoper, businessman en ontwerper. Hij besloot zijn eigen auto te gaan produceren De Delorean. Een dure auto met deuren die verticaal geopend konden worden. In Amerika kreeg hij de handen niet op elkaar voor zijn pretentieuze plannen. Maar in Noord-Ierland lag dat anders. Delorean zag zijn kans schoon, toen er een fabriek leeg stond en hij de werkloosheid kon bestrijden, zogenaamd. De Britse regering gaf hem grote bedragen om te starten en de Noord-Ieren stroomden de fabriek binnen om er te werken. En er werden inderdaad orders geplaatst maar er rolden veel te weinig auto’s de fabriek uit. Bovendien haperde het hydraulische systeem van uitgerekend de deuren, nota bene het visitekaartje van de auto. Langzaam maar zeker sloot het net zich om John Delorean. Hij verduisterde grote bedragen uit de fabriekskas en wankelde op de grens van een faillissement. Omgeven door mooie vrouwen en bewoner van een bungalow met 20 kamers en twee zwembaden leek hij zich nergens iets van aan te trekken. (Donald Trump zou later het huis kopen).
Totdat een medewerkster met allerlei belastende papieren en documenten naar de pers liep en de bom barstte. De geldschieters verdwenen en het productieproces lag stil. In een wanhoopspoging om nog iets te redden kocht John grote hoeveelheden cocaïne, een valstrik door de FBI uitgezet. Delorean werd gearresteerd en moest eindeloze processen voeren om zijn naam te zuiveren. Hij stierf berooid en eenzaam. De droom was over. Maar op zijn rouwkaart stond de eerste regel uit het gedicht van Dylan Thomas.
Ik ben benieuwd wat Holleeder op zijn rouwkaart laat zetten. Een tekst van Dylan Thomas?
