Marijn Pelkmans

Marijn studeerde sociaal-cultureel werk en woont en werkt in Antwerpen, hij schrijft al jarenlang. Sinds het begin van zijn opleiding tot schrijver aan de Academie van Borgerhout richt hij zijn pijlen vooral op poëzie. Elk gedicht ziet hij als een spel met eigen regels die de schrijver gaandeweg ontdekt. Verder houdt hij van katten, koffie en het tekenen van monsters.

Svelte Thys heeft schilderkunst gestudeerd aan LUCA School of Arts in Gent. Al ijsberend stapt ze op aarde, zoekend naar zintuiglijke prikkels die haar denken en werken doen ontpoppen. Elk gedicht uit deze reeks van Marijn is gekoppeld aan een tekening van haar, wat het een suggestieve, beeldende dimensie geeft.

foto Marijn (c) Dirk Van Bouwel

-
-

0
-
damp stijgt op
tot zwangere lucht
regen valt als druppels
-
op dode aarde
geboorte
-
water herhaalt zich
drijft door tot leven
wordt een zee
-
uit de zee de mens
-
mensen drinken druppels
graven naar woorden
ze zegenen mij
-
ze noemen mij wolk en vragen
hoe dansen wij ons tot stromen

I   regenvragen
-
val je te raken danser
roffelen mijn handen op je rug
-
fluister ik wit
weegt mijn stilte
-
terwijl jij wacht tot ik
zachte stroom word onder je voeten

-
-

II   gedroomde landschappen
-
hoeveel dingen die nooit gebeuren
worden door mij beweend
-
hoe vaak sterf ik als ik neersla
ten onder
-
als ik ooit verdamp
als ik ooit naar enige hoogte
als ik boven het aardoppervlak
als ik liefde ontvang
en verga
-
vannacht zag ik gedroomde landschappen
even helder als mijn vorm

III   kamers
-
wat is een kamer
muren hebben - grenzen kennen
-
wat is alleen kunnen zijn
liggen op een bed en stilte van een deken
-
door de ramen zie ik ze zitten
in kamers
-
soms wil ik uit mijn lucht
soms wil ik muren grenzen soms wil ik
alleen

IV   aard van de wolk
-
een verlaten land
hoe ik lig zo leeg daarboven
-
of een schip
voortgestuwd door warme stromen
-
de zon kust mijn rug
ben ik de kus het voelen van
de schaduw die ik werp op aarde
-
ik wentel mij in eigen woorden
die niemand kent
dus ben ik niets

V   een worden
-
vandaag ben ik verbonden
een dansend samen drijven
eiland van een archipel
van zon en vogels mens in zomer
-
en mijn vallen zal een worden zijn

VI   ontbreken
-
aan mensen is het voorrecht van breken geschonken
van handen die scherven proberen lijmen
tot een kern
-
als kind van ene wereld breek ik niet
ik ben het vallen het stijgen een voelen
(haar warme adem)