Wim Vandeleene (Kortrijk °72) woont in Brugge en werkt in Gent als arbeidsbemiddelaar. Debuteerde in 2020 met de bundel Duikvlucht, uitgegeven bij De Zeef. Maakt deel uit van het collectief Obsidiaan en organiseert mee het vrij podium Roes. Is redacteur en webmaster van het e-zine Roer. Zijn gedichten verschenen bij diverse tijdschriften waaronder de Poëziekrant, het Liegend Konijn, Het Gezeefde gedicht, Meander en Kluger Hans. Hij droeg recent ook nog bij aan de bundel “Zwemlessen voor later”, een bloemlezing van klimaatdichters en aan de bloemlezing “In het land van Utopie”.
BRANDWEERMAN
–
na drie strepen van zijn kleurpotlood
scheurt hij het blad van het tekenblok
balt de prop waarmee hij mij bestookt
–
hij weet al wat hij later wordt
zijn brandweerwagen rijdt loeiend over tafel
naar de kaars, zijn missie van één minuut
–
hij sist, de nijdige waterslang
ik maak een basta gebaar en wijs naar de vloer
na een kort intermezzo zoekt hij een nieuwe haard
–
het gevaarte botst tegen mijn dwarse schoen
rond bedtijd draag ik hem de trap op
laat niet blijken hoeveel hij weegt
–
na drie strepen van zijn kleurpotlood
scheurt hij het blad van het tekenblok
balt de prop waarmee hij mij bestookt
–
hij weet al wat hij later wordt
zijn brandweerwagen rijdt loeiend over tafel
naar de kaars, zijn missie van één minuut
–
hij sist, de nijdige waterslang
ik maak een basta gebaar en wijs naar de vloer
na een kort intermezzo zoekt hij een nieuwe haard
–
het gevaarte botst tegen mijn dwarse schoen
rond bedtijd draag ik hem de trap op
laat niet blijken hoeveel hij weegt
ZIJ
–
ze benoemt me tot nieuwe man
bevoegd voor de logistiek van haar keuken
in haar stulp mag ik glas van plastic scheiden
beschimmelde schillen bij compost voegen
ze leert me hondstrouwe manieren
–
in één schouwspel vertolkt ze alle rollen
van maagd tot moeder, van fee tot feeks
het kost haar geen moeite om mij draadloos te binden
aan haar schoot, opgemaakt met oogschaduw
versiert ze haar woorden met broze gebaren
ze bestaat uit meisjes die hun tong uitsteken
en vrouwen die loom en duurzaam beminnen
de maan houdt haar getijden op gang
–
ze benoemt me tot nieuwe man
bevoegd voor de logistiek van haar keuken
in haar stulp mag ik glas van plastic scheiden
beschimmelde schillen bij compost voegen
ze leert me hondstrouwe manieren
–
in één schouwspel vertolkt ze alle rollen
van maagd tot moeder, van fee tot feeks
het kost haar geen moeite om mij draadloos te binden
aan haar schoot, opgemaakt met oogschaduw
versiert ze haar woorden met broze gebaren
ze bestaat uit meisjes die hun tong uitsteken
en vrouwen die loom en duurzaam beminnen
de maan houdt haar getijden op gang
ZESDE ZINTUIG
–
het zesde zintuig zegt meer dan mijn indrukken
meer dan wat gloeit op het netvlies
en golft door gehoorgangen.
–
het neemt geluiden op
bestemd voor vleermuizen en olifanten
maakt weinig fouten en bestrijkt de blinde vlek
–
het voegt iets toe aan het geheugen van handen
snuift geuren op van ongeboren kinderen
voor wie ik nog namen moet verzinnen
–
het proeft van wat ontbreekt op het menu
ademt in wat uit het kolfglas dampt
het destillaat van de ervaring
–
het zesde zintuig zegt meer dan mijn indrukken
meer dan wat gloeit op het netvlies
en golft door gehoorgangen.
–
het neemt geluiden op
bestemd voor vleermuizen en olifanten
maakt weinig fouten en bestrijkt de blinde vlek
–
het voegt iets toe aan het geheugen van handen
snuift geuren op van ongeboren kinderen
voor wie ik nog namen moet verzinnen
–
het proeft van wat ontbreekt op het menu
ademt in wat uit het kolfglas dampt
het destillaat van de ervaring
UITHUIZIG
–
vader, boekhouder van de inboedel
ader die de kroost voedt, in hem dansen bijen
altijd bezig met een plan van honing en angels
de bestuiver brengt brood op de plank
–
dochter bootst zijn stem na
plaatst hem tussen haar poppen
als ze rilt voor het spook onder bed
de zoon stapt fanatiek in het spoor van zijn idool
–
zet de ladder tegen zijn sokkel, klimt naar zijn voeten
moeder vertelt de parabel van de verloren jager
over een man die later thuis komt
in zijn aktetas een alibi
–
vader, boekhouder van de inboedel
ader die de kroost voedt, in hem dansen bijen
altijd bezig met een plan van honing en angels
de bestuiver brengt brood op de plank
–
dochter bootst zijn stem na
plaatst hem tussen haar poppen
als ze rilt voor het spook onder bed
de zoon stapt fanatiek in het spoor van zijn idool
–
zet de ladder tegen zijn sokkel, klimt naar zijn voeten
moeder vertelt de parabel van de verloren jager
over een man die later thuis komt
in zijn aktetas een alibi
