Zonlicht IV

Het lied van Bohuslän
–
I
–
Het huis van licht heeft een smalle deur, klein en wit,
een blankhouten terras, een lage trap naar het gras.
Het gras is een groene dag, tussen de spitse sparren
de immense zee, een kiezelstrand.
–
De speelse golven glooien als rotsen, buitelen, ruisen,
zilverachtig, dan weer even stil en vlak.
Dit spiegelen af en aan, af en aan, niemand
die iets uit wil wissen.
–
En kijk, als Pegasus de langgerekte zeilen
blinkende bakens voor duistere bergen.
–
© Monique Wilmer-Leegwater
uit Wisselplaats
–
–
Monique Wilmer-Leegwater bracht onlangs haar debuutbundel Wisselplaats uit. Voor Meander maakt ze interviews en vult ze de nieuwsbrief aan.

‘Paradise regained ’
–
De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van den morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.
–
Zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van ’t water,
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
–
een held’re, verruk’lijk-meeslepende wijs:
–
‘het schip van den wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozen –
wij gaan terug naar ’t Paradijs.’
–
H. Marsman
uit Verzamelde gedichten, Querido, 1995
opgenomen in de bloemlezing Dichters van deze tijd, verzorgd door Paul Rodenko, P.N. van Kampen en Zoon, 22e druk, 1974–

–
Hendrik Marsman (Zeist, 30 september 1899 – Golf van Biskaje, 21 juni 1940) was een Nederlands dichter, vertaler en literair criticus. Marsmans betekenis als dichter is onbetwist; hij geldt als de belangrijkste Nederlandse vertegenwoordiger van het expressionisme en het vitalisme, waarin een intuïtieve en vitale levenshouding wordt uitgedragen.
In 1923 debuteerde hij met Verzen. In 2020 verscheen Ik die bij sterren sliep. Verzamelde verzen 1916-1940, bezorgd door H.T.M. van Vliet.

Ja
–
Ik heb je lief zoals je soms
gelijk een gouden zomerdag bent
nee nee nee
ik heb je lief zoals je bent
nee nee
ik heb je lief zoals
nee
ik heb je lief
–
© K. Schippers
uit De Waarheid als De koe, Em. Querido, Amsterdam, 1963
opgenomen in de bloemlezing Dichters van deze tijd, verzorgd door Paul Rodenko, P.N. van Kampen en Zoon, 22e druk, 1974
–

K. Schippers, pseudoniem van Gerard Stigter (Amsterdam, 6 november 1936-Amsterdam, 12 augustus 2021) was een Nederlands dichter en prozaschrijver, die in 1996 de P.C. Hooftprijs ontving. Met G. Brands en J. Bernlef richtte hij in 1958 het literair tijdschrift Barbarber op, dat bestaan heeft tot 1972.
In 1963 debuteerde hij met de gedichtenbundel De Waarheid als De Koe. In 2022 verscheen postuum Je moest me eens zien, Querido.