Deze week op de site van Meander
‘Je kunt een taal niet verantwoordelijk houden voor een regime’, uit het interview met Alfred Schaffer donderdag online!
Op de homepage vindt u altijd een verwijzing naar het nieuwste bericht. Voor eerdere berichten: klik op de pijltjes.
In memoriam Inge Boulonois ((23 september 1945-3 december 2024)
Leven blijft omdat het overgaat
(de tekst op haar rouwkaart)
Inge Boulonois was de best geklede dichter die ik kende, kleuren op elkaar afgestemd, haren glanzend, lach stralend. Zoals ze schreef, zo was ze. Slim, zorgvuldig, veerkrachtig, realistisch, perfectionistisch, altijd op zoek naar het juiste woord en de meest veelzeggende taal en beeldspraak. Dichtkunst vormde haar idioom van geluk. En licht van toon bleef veel ongezegd.
Op de eerste van deze decembermaand kreeg ik een mail van haar waarin ze haar afscheid aankondigde, het was onverdragelijk dat dat in een mail moest. Kort daarvoor had ze haar vernietigende diagnose gekregen en nu al was ze niet sterk genoeg meer om persoonlijk dag te zeggen. In haar mail staat de vrede die ze voelt, ze heeft gedaan wat ze wilde, haar leven voelde ‘af’ en ze dankte voor al die jaren die we samen hadden gehad. Bij Meander, in Atelier9en40, met de muziek, de kunst, in alle warmte. Het was de eerste mail die ze stuurde zonder het vertrouwde haak- of breipatroontje en de vraag waar of ik mee bezig was? Of ik het niet verder wilde vertellen, schreef ze. Een paar dagen later werd haar rouwkaart brutaal in de media gedeeld zoals bij elke dood vriendschap en persoon worden geclaimd. Ze zou er een versje van hebben gemaakt.
Inge was van origine beeldend kunstenaar, studeerde af als psycholoog en schreef sinds het nieuwe millennium gedichten. Ze debuteerde in 2004 met de bibliofiele bundel Ooglijke tijd. Van 2011 tot 2015 was ze stadsdichter van Heerhugowaard. Haar poëzie werd opgenomen in diverse literaire tijdschriften en bloemlezingen en haar werk werd meerdere malen bekroond: Plantage Poëzieprijs (2005), Concept Poëzieprijs (2006), Guido Wulmsprijs (2006), Culturele Centrale Boontje Poëzieprijs (2008), Poëzieprijs Merendree (2009) en de Nieuwegeinse Poëzieprijs (2009).
Ze was redacteur van Het vrije vers, snelsonnettier van gedichten.nl, medewerker van Meander.
Haar eerste bijdrage voor Meander was een Klassieker, in 2005. Ze schreef voor ons recensies van light verse en deed zo nu en dan een interview. Op 19 november was dat er een met Bart Adjudant.
In 2021 verscheen een interview met haar. Een voorpublicatie uit de bundel die zou verschijnen bij haar 80e verjaardag plaatsten we op 26 oktober jl.
Ik, wij, moeten haar laten gaan, met dank aan alles wat ze voor ons betekende en betekent, in het vertrouwen dat ze zelf uitsprak.
© Alja Spaan
Nieuwsflits
Donderdag 12 december Caribische Poëzie i.s.m. Stichting SAA in het Poëziecentrum, 19.00-20.45 uur.
Zondag 15 december een dichtmiddag in Eijlders rond de vraag Valt er nog iets te omarmen? Om 2024 af te sluiten is dichter Reinier van Delden uitgenodigd. Aanvang 15.00 uur.
Zaterdag 21 december 11.00 uur Poëziewandeling met gids Willeke Roerdinkholder, van 14.00 - 15.30 uur Het eind van asfalt tegemoet, Bundelpresentatie me
Kluger Hans zoekt beginnende schrijvers (en vertalers)! Het volgende nummer zal draaien rond 'vervreemding'. Geef jullie opruiende literatuur, jullie verhalen, gedichten of essays die het bekende in een nieuw licht zetten, jullie teksten die verwarren – niet omdat ze onhelder of warrig zijn, maar omdat ze ons iets nieuws laten voelen. Deadline 14 februari 2025.
Poetry International kondigt met trots het aankomende Bombing of Poems
evenement aan, dat Rotterdam zal overspoelen met woorden van vrede en schoonheid op woensdag 14 mei 2025. Deze kunstinterventie is onderdeel van de festiviteiten in aanloop naar het 55ste Poetry International Festival in juni.
Readymades
Vroman
Het badkamerraam stond open. Er was een duif naar binnen gevlogen. Zo’n ouwe vuilwitte met een groen blaadje in zijn bek. Hij zat op de rand van de wastafel. Door het open keukenraam van de buren was er ook een binnengevlogen, hoorden we later.
De buren van de buren zetten hun ramen open en ook de buren daarnaast en daarnaast. De hele straat, de hele wijk, de hele stad: een invasie van ouwe vervuild witte duiven met groene blaadjes en twijgjes in hun bek. Ze nestelden zich op schemerlampen, schoorsteenmantels, spiegels en schilderijen en keken met hun kraaloogjes naar de afloop.
Door het gepantserd glas van het Ministerie van Oorlog vloog een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen.
© tekst Jos van Hest
© beeld Marja van Rossum
Poëzie is.....
In deze serie een bijdrage van Margriet van Bebber. Zij stuurde ons een hele voorraad citaten waaruit we vandaag een Emily Dickinson kozen:
"Als ik een boek lees en het maakt mijn hele lichaam zo koud dat geen vuur het ooit kan opwarmen, dan weet ik, dat is poëzie."
Meedoen? Stuur ons uw bijdrage.
Veel leesplezier!
Meandermagazine is gratis voor lezers, maar kost de makers wel geld. Om de onkosten te kunnen dragen, zijn wij afhankelijk van donaties. Wilt u ons steunen? Ga dan naar meandermagazine.nl en klik op de donatieknop. Onze dank is groot.