Recensent Hans Franse is erg ingenomen met ‘Leger’, het debuut van Mieke van Zonneveld, ‘een bundel met mooie, soms indringende poëzie die ergens over gaat, waarbij vorm en inhoud prachtig samenkomen: een genadeloos zelfonderzoek van iemand die de dood in de ogen heeft gekeken. Het zijn gedichten die aansluiten bij de Nederlandse traditie.’
Recensent Eric van Loo: ‘Vicky Francken heeft met ‘Röntgenfotomodel’ een intrigerende bundel geschreven. De toon is stevig, geladen, soms wrang en schrijnend. Tijdloos is de thematiek van de kwetsbare mens, van een lichaam én geest die tegen het licht worden gehouden.’
Paul Roelofsen over ‘Om en nabij’ van Hans Tentije: ‘Zijn werk intrigeert in positieve zin door zijn aandachtige kijk op de dingen, de sfeer die hij oproept ( … ) en zijn diepgang, maar de vorm waarin hij zijn taal giet maakt me kriegel: die aaneenrijging van adjectieven, de grote woorden, het dikwijls ongelukkig afbreken van de regels en het vaak niet passend archaïsch woordgebruik, ze storen en bieden weinig ruimte voor de verbeelding van de lezer.’
De bundel ‘Nimbus’ van Albert Bontridder (1921 – 2015) bevat tien handgeschreven gedichten in het Nederlands en tien hertalingen daarvan in het Frans met een volkomen eigen constructie en gevoelswaarde. Het zijn gedichten van iemand die intuïtief met woorden omgaat, zonder dat dit leidt tot cryptische raadselachtigheid. Zijn zoon Thierry voorzag ieder gedicht van pentekeningen. Een recensie van Paul Roelofsen.
Idwer de la Parra (1977) is een gepassioneerd kruidenteler en tuinman en dat zie je terug in zijn poëzie: natuur speelt een wezenlijke rol in ‘Grond’. Zijn gedichten zijn beeldend, evenwichtig, bezitten door een bondige formulering een intrigerende spanning en daardoor heeft de bundel niets van een debuut. Recensent Hans Puper laat dat zien aan de hand van twee gedichten.