Æde de Jong is in zijn eerste recensie voor Meander niet onder de indruk van de poëzie in ‘De snoek en de kat’ van Jan Graafland: ‘Het merendeel van de bundel bestaat uit observaties die de ik-persoon doet in de tuin, verwoord in kneuterig proza dat zo gerangschikt is dat het op een gedicht moet lijken. Er is te veel sprake van ongebreidelde sentimentaliteit, die te weinig met vakmanschap is bewerkt tot voor anderen behapbare gedichten.’
Een speciale longread vandaag over de integrale vertaling van Bashõ’s ‘Sarumino’, oftewel ‘Een regenjas voor het aapje’, door gastrecensent en (haiku) dichter Hendrik-Jan de Wit: ‘’Henk Akkermans en Wim Boot vullen met hun vertaling de grote leemte die er was voor elke haikuliefhebber in Nederland. Eindelijk is de ‘Sarumino’ integraal vertaald in het Nederlands. En wat voor een vertaling: een voorbeeldig, wetenschappelijk geschoeide en uitbundige vertaling. Het boek bevat geen woord teveel en laat zien dat de Japanse poëzie een enorme meerwaarde geeft.’’
Een longread vandaag van Marc Bruynseraede over ‘De Trompetten van Toetanchamon’, de laatste bundel van Andy Fierens. ‘Een poëzie die klaar, verstaanbaar is, in prozastijl geschreven, en, qua inhoud, studentikoos, sarcastisch, kleurrijk en inventief-explosief overkomt. Af en toe wat teveel show en ietwat overdone, maar lekker liggend in het gehoor en, ja, grappig ook. Onder de mantel van luchthartigheid en knap dichtwerk schuilt echter een hoop ellende.’
Kamiel Choi aan het woord: ‘’Het bekende abecedarium van Rie Cramer is meer dan zeventig jaar oud. Een abecedarium is een langer gedicht waarvan de versvoeten beginnen met de verschillende letters van het alfabet. Wiel Kusters heeft nu een moderne versie uitgebracht, met illustraties van Joep Bertrams, die ook bekend is om zijn politieke spotprenten. De gedichten in ‘Alfabels’ zijn erg moeilijk te doorgronden en het spook van rijmdwang waart door de bundel.’’
Gerda Blees schreef wekelijks een gedicht aan haar ongeboren kind. Dit resulteerde in de bundel ‘Week’. Een bespreking van Jeanine Hoedemakers: ‘Alles vertrouwt Gerda Blees haar kindje toe, het kan bijna niet anders dan dat zij is bevallen van een opmerkzaam maatje voor het leven. De gedichten die ik eerder poëtische brieven zou willen noemen, bevatten stuk voor stuk fraaie poëtische formuleringen en veel informatieve stukjes fijn geschreven proza. Daarnaast word je als lezer verwend met Blees haar heerlijke taalvaardigheid en heldere soms kritische blik op de buitenwereld.’