Herman Gorter werd en wordt nogal eens een luminist genoemd – iemand die licht en kleur tot thema van zijn werk maakt. Dat luminisme kwam niet uit de lucht vallen: het was wijdverbreid in de schilderkunst van zijn tijd en Gorter hield daarvan. In ‘Verzen’ schilderde hij licht en kleur met woorden. De septembercolumn van Hans Puper.
Hans Puper interviewde H.C. ten Berge over zijn nieuwe bundel ‘Een kinderoog’. Ten Berge: ‘De herinnering als zodanig berust op een werkelijkheid van toen: van de vijf onderwijzende broeders – die uitstekend lesgaven – waren er twee die zich aan pedofilie schuldig maakten.’
Op 14 september: de eerste ‘Meander Live’ in het Luxor Theater in Zutphen, met Esther Jansma in de hoofdrol. Zij leest haar onlangs verschenen bundel ‘De spronglaag’ in zijn geheel voor. Als hij niet was gestopt als recensent had Hans Puper deze bundel graag besproken. In deze column vertelt hij waarom.
Waarom schreef Bert Schierbeek proëzie? Wat is dat eigenlijk? En was hij de enige? Deze column van Hans Puper is een vervolg op zijn vorige: ‘Poëzie of proza?’
De ten onrechte minst bekende Tachtiger, de Limburger Frans Erens (1853 – 1935) schreef schetsen die hij aanvankelijk ‘Gedichten in proza’ noemde. Hij onderhield goede contacten met Stéphane Mallarmé en de naturalist Émile Zola. Beiden waren van belang voor zijn literaire opvattingen.
De meicolumn van Hans Puper.