Gedichten

Aurora Guds schreef als kind al gedichten en verhalen en is dat blijven doen. Haar, soms pijnlijk scherpe, observaties betreffen ook haarzelf en leveren prachtige zinnen op als “ik was de hoeder van iets, een abstracte moeder zonder schouders” of "eenzelfde verhaal geschreven, in een baan van barsten, tot ver achter de kastenwand”. Haar optredens zijn een belevenis.

De poëziewedstrijd voor de Rob de Vos-prijs 2020 gaat 1 april van start. Tot 1 oktober 2020 mag iedere deelnemer één gedicht inzenden, geïnspireerd op het thema Dit jaar is het thema een illustratie van een kunstwerk van beeldend kunstenaar Inge Bak. Er worden tien gedichten genomineerd, daaruit komen drie winnaars voort en zeven eervolle vermeldingen. De winnaar krijgt de Rob de Vos-trofee en € 100,- Laat je inspireren door ons thema!

Ook voor de niet sportievelingen zijn de gedichten van Harmen Malderik een uitdaging tot een bepaalde prestatie te komen waarbij het uitzicht onderweg tot diepgaand inzicht leidt in allerhande zaken die daarvoor wellicht achteloos bekeken werden. Alles om niet in het vermaarde Zwarte Gat te vallen, al heeft deze sporter ons allang ingehaald.

Ieder heeft zo zijn favorieten en voor wie de moeite neemt de hele top 100 door te spitten van De Gedichtenwedstrijd, zijn er verrassingen die de jury wellicht zijn ontgaan. Onbekende namen en altijd terugkerende, nieuwe dichters en ervaren rotten in het vak. Over regen en twijfel, de andere kant en oneindigheid, over alternatief en lief, een dicht hoofd en de postbode.

Jolies Heij is podiumdichter en treedt overal op waar de poëzie haar brengt. Onderweg vangt zij impressies van steden, landschappen, verdwaalden, kroegtijgers en nachtwakers in woorden. In haar bundel "Lolita zei" kregen deze ruwe kristallen van het leven een verrukte, of beter gezegd, “verrückte” stem. Ook hier horen wij haar, een kwijnende kater, een opvliegende vleermuis, morgenwekker, huisdier en oude bekende.

Annelies van Dyck schrijft poëzie sinds haar tienerjaren. Haar pen glijdt soepel en behoedzaam en legt onze relaties bloot, ons gevoel en onze angst, nergens te zwaar aangezet maar met een eenvoud die siert. Een perfecte combinatie tussen haar dichterschap en haar bèta opleiding die zich ook uit in het begeleiden van schrijvers naar meer schrijfplezier.

Dichters uit de regio Nijmegen houden elkaar scherp en steken elkaar en ons aan – we hebben het over een ander virus, maakt u zich geen zorgen. Poëzie is redelijk onschuldig, houdt ons juist op de been. Deze bijdrage ontstond na de afspraak om ‘winterbanden en het weerbericht’ te verwoorden, benieuwd wat er de volgende maand op de agenda staat in Nijmegen.

Paul Hautmans schrijft gedichten om de complexe werkelijkheid waarin we leven enigszins te kunnen bevatten en draaglijk te maken. Hij onthult ons de bron van poëzie in troostrijke, soms bevreemdende maar oplichtende zinnen zodat je alleen maar ook “zo’n hart wel zou willen”, o en ietsje meer graag.

Elbert Gonggrijp schrijft en publiceert dagelijks op zijn blog en op Facebook. Zijn gedichten kennen het onvervulbare verlangen naar heelheid en het daaraan gekoppelde heimwee. Zijn werk is zijn handschrift, onmiskenbaar en betekenisvol en nooit zonder reden. Pogingen om iets te kunnen duiden en vast te kunnen houden. “Om het te kunnen begrijpen moet je het langzaam leren lezen.”